ας (ἡ) :
   I souffle d’air, HH. Merc. 147 ; part. :
      1 brise qui vient d’un cours d’eau, de la mer, etc. ou air frais du matin, OD. 5, 469 ; HÉS. O. 668 ; HDT. 2, 19 ; XÉN. PLAT. ; αἱ Αὖραι, les Vents personnifiés, Q. SM. 1, 684 ; ORPH. Arg. 342 ;
      2 p. ext. vent en gén., ESCHL. Pr. 132, etc. ; SOPH. Tr. 954, etc. ; EUR. Hec. 444, etc. ; fig. en parl. du cours incertain ou changeant des événements, EUR. El. 1148 ; AR. Pax 945 ; des aspirations, des sentiments de l’âme, EUR. Suppl. 1048 ;
   II p. ext. souffle, exhalaison, odeur (de l’encens, d’un mets) etc. AR. Av. 1717 ; COM. etc.

➳ Ion. αὔρη, HOM. ll. cc. ; HDT. 2, 27, etc. ; A.RH. 2, 962, etc. ; ANTH. 10, 17, etc.

Étym. R. indo-europ. *h₂eus-r-h₂, brume matinale ; m. sign. encore OD. l. c., cf. ἀήρ.

Ion. αὔρη, ἡ, breeze, esp.
a cool breeze from water (cf. Arist. Mu. 394b13), or the fresh air of morning, once in Hom., αὔρη δ’ ἐκ ποταμοῦ ψυχρὴ πνέει Od. 5.469, cf. h.Merc. 147, Hes. Op. 670, etc. ; rare in early Prose, αὔρας ἀποπνεούσας [ὁ Νεῖλος] μοῦνος οὐ παρέχεται Hdt. 2.19; αὔρα φέρουσα ἀπὸ χρηστῶν τόπων ὑγίειαν Pl. R. 401c, cf. X. HG 6.2.29, Smp. 2.25. metaph, θυμιαμάτων αὖραι the steam of incense, Ar. Av. 1717; ξανθαῖσιν αὔραις σῶμα πᾶν ἀγάλλεται, of a well-fried fish, Antiph. 217.22; δεῖπνον ὄζον αὔρας Ἀττικῆς Dionys.Com. 2.40; αὔρῃ φιλοτησίῃ of the attractive influence of the female, Oppian. H. 4.114. metaph, of the changeful course of events, μετάτροποι πνέουσιν αὖ. δόμων E. El. 1148 (lyr.); πολέμου μετάτροπος αὔ. Ar. Pax 945; of a bodily thrill, E. Hipp. 166; ψυχᾶς ἀδόλοις αὔραις guileless movements of soul, Id. Supp. 1029 (lyr.), cf. 1048. Αὖραι personified, Q.S. 1.684, Orph. A. 340.
epileptic aura, Gal. 8.94, Alex.Trall. 1.15. (Cf. ἀήρ (< ἀϜέρ-), ἄελλα, ἄημι.)

(ἄω, αὔω), ἡ, Hauch, Luftzug, Pind.; Tragg., κόμη δι' αὔρας ᾄσσεται Soph. O.C. 1263 ; frische Morgenluft, Od. 5.469 αὔρη δ' ἐκ ποταμοῦ ψυχρη πνέει ἠῶθι πρό ; die kühle Luft vom Wasser Her. 2.19 ; vgl. Arist. mund. 4 ; Wind, ποντιάς Eur. Hec. 448 ; günstiger Wind bei der Schifffahrt, Xen. Hell. 6.2.17 ; δᾴδων αὔρα τις εἰσέπνευσε μυστικωτάτη Ar. Ran. 316 ; Sp., Nonn. Vgl. ξανθαῖσιν αὔραις σῶμα πᾶν ἀγάλλεται Antiphan. Ath. XVI.624b.

1. air in motion, a breeze , especially a cool breeze, the fresh air of morning, Lat. aura, (Odyssey by Homer), attic Poets; rare in Prose:—;metaphorically steam , (Aristophanes Comicus)
2. metaphorically also, of changeful events , (Euripides); of anything thrilling , (Euripides) (ML)