αὐτο·φυής, ής, ές :
   I intr. :
      1 né là même, originaire du pays même, en parl. de productions, XÉN. Vect. 2, 1 ; syn. de αὐτόχθων, AR. fr. 162 ;
      2 qui naît, croît ou se forme de soi-même, en parl. du poil des animaux, PLAT. Prot. 321 a ; d’où en gén. naturel (p. opp. à fait de main d’homme, travaillé, artificiel) : οὐδὸς αὐ. HÉS. Th. 813, seuil naturel ; λιμὴν αὐ. THC. 1, 93, port naturel ; χρυσὸς αὐ. DS. 3, 45, or vierge ; en parl. de plantes sauvages (p. opp. à διὰ τέχνης), TH. C.P. 3, 1, 1 ; τὸν αὐτοφυῆ (s.-e. δρόμον) διατροχάζειν, XÉN. Eq. 7, 11, courir de son allure naturelle, en parl. d’un cheval ; αὐτ. λόφοι, XÉN. Vect. 4, 2, collines dans leur état de nature, càd. non éventrées par des travaux de mine ; en parl. du chant des oiseaux, p. opp. au langage articulé, PLUT. M. 973 a ; en parl. du style, naturel, simple, DH. Din. 7 ; subst. τὸ αὐτοφυές, PLAT. Rsp. 486 e, la nature de chaque homme ;
   II tr. qui produit de soi-même, spontanément, PHILSTR. 840.

Étym. αὐτός, φύω.

ές, self-grown, στρωμνὴ οἰκεία τε καὶ αὐ., of the fur of beasts, Pl. Prt. 321a; self-existent, Critias 19.1 D.
self-grown, of home production, ἀγαθά X. Vect. 2.1; ὦ πόλι φίλη Κέκροπος, αὐτοφυὲς Ἀττική Ar. Fr. 110.
natural, opp. artificial, οὐδός Hes. Th. 813; λιμήν Th. 1.93; χρυσὸς αὐ.
native gold, D.S. 3.45; κύανος αὐ. Thphr. Lap. 39; αὐ. λόφοι hills in their natural state, not quarried or mined, X. Vect. 4.2; κορύναν αὐτοφυῆ a natural growth, Theoc. 9.24; opp. χειροποίητος, Plb. 9.27.4; opp. τὰ διὰ τέχνης, wild, not cultivable, Thphr. CP 3.1.1; of a horse, τὸν αὐτοφυῆ (sc. δρόμον) διατροχάζειν to have natural paces, X. Eq. 7.11; αὐ. γηρύματα ΄native wood-notes wild΄, of birds, opp. language, Plu. 2.973a; of style, natural, simple, D.H. Din. 7; αὐ. αἴσθησις, opp. ἐπιστημονική, Phld. Mus. p. 11 K., cf. p. 63 K. ; Comp. -έστερος more natural, of an explanation, Simp. in Ph. 149.18. Adv. -φυῶς, ὅμοιον like by nature, opp. μιμητής, Pl. Grg. 513b; αὐ. ἀγαθοί Id. Lg. 642c. τὸ αὐ.
one΄s own nature, Id. R. 486e; natural state, opp. τὸ ἐπίκτητον, Arist. Rh. 1365a29. Act., bearing, producing of itself, γῆ αὐ. ὧν φέρει Philostr. Im. 2.18. Adv. -φυῶς spontaneously, Syrian. in Metaph. 123.22; αὐ. κινούμενοι Plot. 6.5.1.

ές (φύω), von selbst wachsend, Hes. Th. 813 ; übh. was von Natur, nicht durch Kunst ist, λιμήν Thuc. 1.93 ; στρωμνή Plat. Prot. 321b ; dem χειροποίητος entgeggstzt Pol. 9.27 ; so heißt die Heuschrecke αὐτοφυὲς μίμημα λύρης Mel. 112 (VII.195); χρυσός, gediegenes Gold, DS. 3.45 ; ἑκάστου τὸ αὐτοφυές, die natürliche Eigentümlichkeit eines Jeden, Plat. Rep. VI.486e ; dem ἐπίκτητον entgeggstzt Arist. rhet. 1.7.
• Adv. αὐτοφυῶς ὅμοιον, von Natur ähnlich, Plat. Gorg. 513b.