GRC
αὐλός
JSON
Bailly
'οῦ (ὁ) :
I tout instrument à vent, part. aulos, instr. à vent, primitiv. fait d’un roseau, postér. de bois, d’ivoire, de métal, etc. et à anche (v. γλωσσίς) et analogue à notre hautbois ou clarinette, et non pas flûte IL. 10, 13 ; 18, 495 ; HH. Merc. 452 ; PD. ATT. ; ὑπ' αὐλοῦ, HDT. 1, 17 ; πρὸς αὐλόν, XÉN. An. 6, 1, 5 ; πρὸς τὸν αὐλόν, XÉN. Conv. 3, 1 ; 6, 4 ; ὑπὸ τὸν αὐλόν, XÉN. Conv. 6, 3 ; PLUT. M. 41 c, au son de la flûte ; plur. δίδυμοι αὐλοί, aulos double, formé de deux aulos juxtaposés, THCR. Epigr. 5 ; p. ext. αὐλὸς Ἐνυαλίου ANTH. 6, 151, aulos d’Enyalios, càd. trompette ;
II p. anal. tout tuyau ou conduit creux et allongé, part. :
1 tube : tube où l’on fixe le plumet d’un casque, IL. 17, 297 ; tube d’un soufflet de forge, HPC. 814 d ; 837 b ; tube d’une clepsydre, ARSTT. Probl. 16, 8, 7, etc. ; p. anal. t. d’anat. vaisseau reliant le cœur et l’aorte, ARSTT. Respir. 16, 4, etc. ; ouverture par laquelle les cétacés rejettent l’eau de mer, ARSTT. H.A. 4, 10, 11 ;
2 au plur. bandes allongées, au haut d’un manteau, et portant l’une le crochet d’une agrafe, l’autre la boucle où s’engage le crochet, OD. 19, 227 ;
3 jet de sang, OD. 22, 18 ;
4 espace allongé, part. le stade, LYC. 40 (cf. δίαυλος) ;
III c. αὐλών, DH. 3, 43 ;
IV sorte de poisson (v. σωλήν).
I tout instrument à vent, part. aulos, instr. à vent, primitiv. fait d’un roseau, postér. de bois, d’ivoire, de métal, etc. et à anche (v. γλωσσίς) et analogue à notre hautbois ou clarinette, et non pas flûte IL. 10, 13 ; 18, 495 ; HH. Merc. 452 ; PD. ATT. ; ὑπ' αὐλοῦ, HDT. 1, 17 ; πρὸς αὐλόν, XÉN. An. 6, 1, 5 ; πρὸς τὸν αὐλόν, XÉN. Conv. 3, 1 ; 6, 4 ; ὑπὸ τὸν αὐλόν, XÉN. Conv. 6, 3 ; PLUT. M. 41 c, au son de la flûte ; plur. δίδυμοι αὐλοί, aulos double, formé de deux aulos juxtaposés, THCR. Epigr. 5 ; p. ext. αὐλὸς Ἐνυαλίου ANTH. 6, 151, aulos d’Enyalios, càd. trompette ;
II p. anal. tout tuyau ou conduit creux et allongé, part. :
1 tube : tube où l’on fixe le plumet d’un casque, IL. 17, 297 ; tube d’un soufflet de forge, HPC. 814 d ; 837 b ; tube d’une clepsydre, ARSTT. Probl. 16, 8, 7, etc. ; p. anal. t. d’anat. vaisseau reliant le cœur et l’aorte, ARSTT. Respir. 16, 4, etc. ; ouverture par laquelle les cétacés rejettent l’eau de mer, ARSTT. H.A. 4, 10, 11 ;
2 au plur. bandes allongées, au haut d’un manteau, et portant l’une le crochet d’une agrafe, l’autre la boucle où s’engage le crochet, OD. 19, 227 ;
3 jet de sang, OD. 22, 18 ;
4 espace allongé, part. le stade, LYC. 40 (cf. δίαυλος) ;
III c. αὐλών, DH. 3, 43 ;
IV sorte de poisson (v. σωλήν).
➳ Acc. pl. dor. αὐλώς, THCR. Idyl. 10, 34.
Étym. R. indo-europ. *h₂eu-l-, tube ; cf. ἔναυλος, lat. alvus avec métath.
'
Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »
LSJ
ὁ, pipe, flute, clarionet, Il. 10.13, 18.495, h.Merc. 452; Λύδιος Pi. O. 5.19; Ἔλυμος, i.e. Φρύγιος, S. Fr. 398; Λίβυς E. Alc. 347; αὐ. γυναικήϊος, ἀνδρήϊος, Hdt. 1.17; αὐ. ἀνδρεῖοι, παιδικοί, παρθένιοι, Ath. 4.176f, Poll. 4.81; ὁ παρθένιος αὐ. τοῦ παιδικοῦ ὀξύτερος Arist. HA 581b11; διδύμοις αὐλοῖσιν ἀεῖσαι Theoc. Ep. 5.1; ἐμφυσᾶν εἰς αὐλούς D.S. 3.59; αὐ. Ἐνυαλίου, i.e.
a trumpet, AP 6.151 (Tymn.); ὑπ’ αὐλοῦ to the sound of the flute, Hdt. l.c. ; πρὸς τὸν αὐ., ὑπὸ τὸν αὐ., X. Smp. 6.3, etc. ; pl., αὐλοὶ πηκτίδος pipes of the πηκτίς, IG 4.53 (Aegina).
hollow tube, pipe, groove, περόνη τέτυκτο αὐλοῖσιν διδύμοισι the buckle was furnished with two pipes or grooves (into which the tongue fitted), Od. 19.227; ἐγκέφαλος παρ’ αὐλὸν ἀνέδραμε spirted up beside the vizard (cf. αὐλῶπις), or beside the socket of the spear-head into which the shaft fitted, Il. 17.297; but in Od. 22.18 αὐλὸς παχύς means the jet of blood through the tube of the nostril; αὐλὸς ἐκ χαλκείου the smith΄s bellows, Hp. Art. 47, 77, cf. Th. 4.100; tube of the clepsydra, Arist. Pr. 914b14; βλέπειν δι’ αὐλοῦ Id. GA 780b19.3. in animals, blow-hole of cetacea, Id. HA 589b19, PA 697a17; funnel of a cuttle-fish, Id. HA 524a10; conus arteriosus in fishes, ib. 507a10, Resp. 478b8; duct, prob. in Id. GC 322a28.4.
stadium (cf. δίαυλος), Lyc. 40.5.
haulm of grain, Sch. Theoc. 10.46.6.
cow-bane, Cicuta virosa, Ps.-Plu. Fluv. 10.3. εἶδος ἀκολάστου σχήματος, EM 170.28. II.
razor-shell, = σωλήν, Diph. Siph. ap. Ath. 3.90d, Plin. HN 32.103.
a trumpet, AP 6.151 (Tymn.); ὑπ’ αὐλοῦ to the sound of the flute, Hdt. l.c. ; πρὸς τὸν αὐ., ὑπὸ τὸν αὐ., X. Smp. 6.3, etc. ; pl., αὐλοὶ πηκτίδος pipes of the πηκτίς, IG 4.53 (Aegina).
hollow tube, pipe, groove, περόνη τέτυκτο αὐλοῖσιν διδύμοισι the buckle was furnished with two pipes or grooves (into which the tongue fitted), Od. 19.227; ἐγκέφαλος παρ’ αὐλὸν ἀνέδραμε spirted up beside the vizard (cf. αὐλῶπις), or beside the socket of the spear-head into which the shaft fitted, Il. 17.297; but in Od. 22.18 αὐλὸς παχύς means the jet of blood through the tube of the nostril; αὐλὸς ἐκ χαλκείου the smith΄s bellows, Hp. Art. 47, 77, cf. Th. 4.100; tube of the clepsydra, Arist. Pr. 914b14; βλέπειν δι’ αὐλοῦ Id. GA 780b19.3. in animals, blow-hole of cetacea, Id. HA 589b19, PA 697a17; funnel of a cuttle-fish, Id. HA 524a10; conus arteriosus in fishes, ib. 507a10, Resp. 478b8; duct, prob. in Id. GC 322a28.4.
stadium (cf. δίαυλος), Lyc. 40.5.
haulm of grain, Sch. Theoc. 10.46.6.
cow-bane, Cicuta virosa, Ps.-Plu. Fluv. 10.3. εἶδος ἀκολάστου σχήματος, EM 170.28. II.
razor-shell, = σωλήν, Diph. Siph. ap. Ath. 3.90d, Plin. HN 32.103.
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)
Pape
(ἄω, αὔω), ὁ,
1) jedes Blaseinstrument, bes. die Flöte, teils von Rohr u. Holz, teils von Knochen u. Metall, von unserer Flöte sowohl durch das eingesetzte Mundstück (γλωσσίς), als durch den stärkeren, tieferen Ton verschieden ; Il. 10.13, 18.495 ; H.h. Merc. 451. Es gab bei den verschiedenen griechischen Stämmen verschiedene Flöten ; Her. unterscheidet γυναικεῖος καὶ ἀνδρεῖος, 1.17 ; Pind. spricht von βοή u. καναχὴ αὐλῶν, Ol. 3.8, P. 10.39 ; καλλιβόας Soph. Ir. 658 ; βαρύβρομος Eur. Hel. 1367 ; ἐριβρεμέτης Archi. 4 (VI.195); Ἐνυαλίου, die Trompete, Tymn. 1 (VI.157). Man sagte πρὸς αὐλὸν ὀρχεῖσθαι, λέγειν, Xen., wie ὑπ' αὐλοῦ, Her., ὑπὸ τὸν αὐλόν, Xen., s. die Präpos.
2) jede Röhre, röhrenartiger Körper, nach Ath. V.189c πᾶν τὸ διατεταμένον εἰς εὐθύτητα σχῆμα. ὥσπερ τὸ στάδιον, wie Lycophr. 40 ; ἐγκέφαλος παρ' αὐλὸν ἀνέδραμεν Il. 17.297, das Gehirn spritzte neben der Röhre des Speers heraus. Andere erkl. röhrenweis, d.i. stromweis, wie Od. 22.18 αὐλὸς παχύς ein dicker Blutstrom ist ; Poll. 5.20 αὐλός, τῆς λόγχης τὸ περὶ τὸ ξύλον ; Eusth. ἡ ὀπὴ τῆς αἰχμῆς, ᾗ τὸ ξύλον ἐμβάλλεται ; Od. 19.227 περόνη τέτυκτο αὐλοῖσιν διδύμοισι, mit doppelten Röhren, die Löcher, in welche die Haken eingreifen. Bei Arist. H.A. die Röhren, wodurch der Wallfisch das Wasser ausstößt ; ποδῶν, Röhrknochen, Opp. Cyn. 1.189.
3) ein Fisch.
1) jedes Blaseinstrument, bes. die Flöte, teils von Rohr u. Holz, teils von Knochen u. Metall, von unserer Flöte sowohl durch das eingesetzte Mundstück (γλωσσίς), als durch den stärkeren, tieferen Ton verschieden ; Il. 10.13, 18.495 ; H.h. Merc. 451. Es gab bei den verschiedenen griechischen Stämmen verschiedene Flöten ; Her. unterscheidet γυναικεῖος καὶ ἀνδρεῖος, 1.17 ; Pind. spricht von βοή u. καναχὴ αὐλῶν, Ol. 3.8, P. 10.39 ; καλλιβόας Soph. Ir. 658 ; βαρύβρομος Eur. Hel. 1367 ; ἐριβρεμέτης Archi. 4 (VI.195); Ἐνυαλίου, die Trompete, Tymn. 1 (VI.157). Man sagte πρὸς αὐλὸν ὀρχεῖσθαι, λέγειν, Xen., wie ὑπ' αὐλοῦ, Her., ὑπὸ τὸν αὐλόν, Xen., s. die Präpos.
2) jede Röhre, röhrenartiger Körper, nach Ath. V.189c πᾶν τὸ διατεταμένον εἰς εὐθύτητα σχῆμα. ὥσπερ τὸ στάδιον, wie Lycophr. 40 ; ἐγκέφαλος παρ' αὐλὸν ἀνέδραμεν Il. 17.297, das Gehirn spritzte neben der Röhre des Speers heraus. Andere erkl. röhrenweis, d.i. stromweis, wie Od. 22.18 αὐλὸς παχύς ein dicker Blutstrom ist ; Poll. 5.20 αὐλός, τῆς λόγχης τὸ περὶ τὸ ξύλον ; Eusth. ἡ ὀπὴ τῆς αἰχμῆς, ᾗ τὸ ξύλον ἐμβάλλεται ; Od. 19.227 περόνη τέτυκτο αὐλοῖσιν διδύμοισι, mit doppelten Röhren, die Löcher, in welche die Haken eingreifen. Bei Arist. H.A. die Röhren, wodurch der Wallfisch das Wasser ausstößt ; ποδῶν, Röhrknochen, Opp. Cyn. 1.189.
3) ein Fisch.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
TBESG
αὐλός, -οῦ, ὁ
(< ἄω, to blow), [in LXX chiefly for חָלִיל ;]
a pipe: 1Co.14:7.†
(AS)
(< ἄω, to blow), [in LXX chiefly for חָלִיל ;]
a pipe: 1Co.14:7.†
(AS)
Translators Brief lexicon of Extended Strongs for Greek based on Abbot-Smith, A Manual Greek Lexicon of the New Testament (1922) (=AS), with corrections and adapted by Tyndale Scholars
This web service is provided and maintained by TELOTA - IT/DH
