'ατος (τὸ) :
A sang, liquide sanguin :
   I au propre :
      1 en gén. IL. 1, 303, etc. ; OD. 18, 97, etc. ; ἐέρσας αἵματι μυδαλέας, IL. 11, 54, des rosées mouillées de sang ; en poésie avec l’épith. de « noir » : μέλαν αἷμα, IL. 10, 297 ; THCR. Idyl. 2, 13 ; αἷμα κελαινόν, IL. 1, 303, sang noir ; au pl. flots de sang, ESCHL. Ag. 1293 ; SOPH. Ant. 120 ; EUR. Alc. 496, etc. ;
      2 sang versé, meurtre, ESCHL. Ch. 520, etc. ; SOPH. O.R. 101, etc. ; EUR. Or. 285, 406 ; αἷμα κτανεῖν, SOPH. fr. 153, accomplir un meurtre ; ἀπόφονον αἷμα (cf. ἀπόφονον φόνον) EUR. Or. 192, sang qui n’aurait pas dû être répandu ; αἷμα γενέθλιον, EUR. Or. 89, meurtre (litt. sang répandu) d’une mère ; αἵματος δίκαι, ESCHL. Eum. 682, ou αἱμάτων δ. PLAT. Leg. 872 b, accusation de meurtre ; ἐφ' αἵματι φεύγειν, DÉM. 548 fin ; αἷμα φεύγειν, EUR. Suppl. 148, être banni comme coupable de meurtre ; αἷμα πράττειν, EUR. Or. 1139, faire payer la dette du sang ; αἵματος πράκτορες, ESCHL. Eum. 319, vengeresses qui exigent la rançon du sang ;
      3 menstrues, SPT. Lev. 15, 19 ;
   II fig. :
      1 sang, liens du sang, parenté, race, joint à γένος, OD. 8, 583 ; αἵματος εἶς ἀγαθοῖο, OD. 4, 611, tu es d’un bon sang, d’une bonne race ; ἐξ αἵματος εἶναι, IL. 19, 111 ; ἀφ' αἵματος εἶναι, SOPH. O.C. 245 ; ἐν αἵματι, ESCHL. Eum. 606, être du sang de qqn ; ὁ πρὸς αἵματος, SOPH. Aj. 1305, qui est du même sang, parent ; Περσήϊον αἷμα, THCR. Idyl. 24, 72, fils de Persée ;
      2 âme, ARSTT. An. 1, 2, 21 ; d’où force, courage, ESCHN. 76, 28 ;
B p. anal. liquide rouge, particul. :
      1 jus de raisin, vin, SPT. Gen. 49, 11 ; Deut. 32, 14 ; Sir. 39, 26 ; ANTH. App. 69 ; A. TAT. 2, 2 ; particul. le vin (qui représente le sang de J.C.) NT. Matth. 26, 28 ; Marc. 14, 24 ; Luc. 22, 20, etc. ;
      2 jus de mûres, SPT. 1Macc. 6, 34 ;
      3 pourpre des coquillages, LUC. Cat. 16.

Étym. Origine inconnue.

'

ατος, τό, blood, Il. 1.303, etc. ; φόνος αἵματος 16.162; ψυχῆς ἄκρατον αἷμα S. El. 786; in pl., streams of blood, A. Ag. 1293, S. Ant. 121, E. El. 1172, Alc. 496. of anything like blood, Βακχίου Tim. Fr. 7; αἷ. σταφυλῆς LXX Si. 39.26, cf. App.Anth. 3.166 (Procl.).
dye obtained from ἄγχουσα, alkanet, PHolm. 15.25, PLeid. X. 99.3. with collat. meaning of spirit, courage, οὐκ ἔχων αἷμα pale, spiritless Aeschin. 3.160; τοὺς αἷμα φάσκοντας τὴν ψυχήν Arist. de An. 405b4.
bloodshed, murder, A. Ch. 520, S. OT 101; ὅμαιμον αἷ. a kinsman΄s murder, A. Supp. 449; εἴργασται μητρῷον αἷ. E. Or. 285, cf. 406; αἶ. πράττειν ib. 1139; αἷμα συγγενὲς κτείνας S. Fr. 799.3; αἷμα τραγοκτόνον shedding of goat΄s blood, E. Ba. 139; ἐφ’ αἵματι φεύγειν to avoid trial for murder by going into exile, SIG 58 (Milet., V BC), D. 21.105; αἷμα συγγενὲς φεύγων E. Supp. 148; pl. in this sense, A. Ch. 66, 650, freq. in E., never in S. ; αἵματα σύγγονα brothers’ corpses, E. Ph. 1502; — concrete, νεακόνητον αἷ. keen-edged death, i.e. a sword, S. El. 1394 (expl. by μάχαιρα, Hsch.).
blood relationship, kin, αἷ. τε καὶ γένος Od. 8.583; αἵματός εἰς ἀγαθοῖο 4.611; οἳ σῆς ἐξ αἵματός εἰσι γενέθλης Il. 19.111; τὸ αἷ. τινος his blood or origin, Pi. N. 11.34; αἷ. ἐμφύλιον incestuous kinship, S. OT 1406; τοὺς πρὸς αἵματος Id. Aj. 1305, cf. Arist. Pol. 1262a11; μητρὸς τῆς ἐμῆς ἐν αἵματι akin to her by blood, A. Eu. 606, cf. Th. 141; ἀφ’ αἵματος ὑμετέρου S. OC 245. concrete, of a person, ὦ Διὸς… αἷμα IG 14.1003.1, cf. 1389 ii4, etc.

τό, Blut, das flüssige, vgl. βρότος, πορφύρεον Il. 17.360, κελαινόν 1.303, μέλαν 7.262, κελαινεφές 21.167, φοίνιον Od. 18.97, u. sonst überall. Dann
   1) Blutvergießen, Mord, wie etwa Hom. Il. 11.164 Ἕκτορα δ' ἐκ βελέων ὕπαγε Ζεὺς ἔκ τε κονίης ἔκτ' ἀνδροκτασίης ἔκθ' αἵματος ἔκ τε κυδοιμοῦ, 19.214 φόνος τε καὶ αἷμα καὶ στόνος ἀνδρῶν und Pind. χάλαζαν αἵματος ἀμύνεσθαι I. 6.27 ; oft bei den Trag. auch im plur., Aesch. Ag. 698, Eum. 195, 339 Soph. O.R. 101, O.C. 408 ; so αἵματος δίκη Aesch. Eum. 722, δημηλασία ἐφ' αἵματι Suppl. 6 ; ἐφ' αἵματι φεύγειν Dem. 21.105 ; αἷμα συγγενὲς φεύγειν Eur. Suppl. 118 ; συγγενῶν αἱμάτων δίκη Plat. Legg. IX.872b ; ἐφ' αἵματι ἀκουσίῳ εἷλον Paus. 5.1.6 ; αἱ ἐφ' αἵματι κρίσεις, Blutgerichte, Harp. Die Trag. verb. sogar εἴργασται δ' ἐμοὶ μητρῷον αἷμα, Eur. Or. 280, αἷμ' ἐπράξαμεν 1132. wie auch Polyb. 15.31 ποιεῖν αἷμα καὶ φόνους verb.; αἷμα φυσᾶν. Mord schnauben, Soph. El. 1385.
   2) Blutsverwandtschaft, Geblüt, Geschlecht, Hom. Il. 6.211, 20.241 ταύτης τοι γενεῆς τε καὶ αἵματος εὔχομαι εἶναι, vgl. Plat. Soph. 268d ; Plut. Pomp. 36 ; Il. 19.105 τῶν ἀνδρῶν γενεῆς οἵ θ' αἵματος ἐξ ἐμεῦ εἰσίν, 111 τῶν ἀνδρῶν, οἳ σῆς ἐξ αἵματός εἰσι γενέθλης, Od. 8.583 ἦ τίς τοι καὶ πηὸς ἀπέφθιτο Ἰλιόθι πρό ἐσθλὸς ἐών, γαμβρὸς ἢ πενθερός, οἵ τε μάλιστα κήδιστοι τελέθουσι μεθ' αἷμά τε καὶ γένος αὐτῶν ; Od. 4.611 αἵματός εἰς ἀγαθοῖο, φίλον τέκος, οἷ' ἀγορεύεις, Od. 16.300 εἰ ἐτεόν γ' ἐμός ἐσσι καὶ αἵματος ἡμετέροιο ; Pind. P. 2.32 ἐμφύλιον αἷμα, vgl. Soph. O.R. 1406 Aesch. Eum. 89 ; Nem. 3.62 τεὸν αἷμα deine Nachkommen ; ἐξ αἵματος γίγνεσθαι Aesch. Spt. 128 ; ἀφ' αἵματος ἡμετέρου Soph. O.C. 245 ; ἄλλων τραφεὶς ἀφ' αἱμάτων Eur. Ion 705. τέκνα σέθεν ἀφ' αἵμ. Or. 194 ; οἱ πρὸς αἵματος. die Blutsverwandten, Soph. Aj. 1284, El. 1114 ; ἐν αἵματί τινος εἶναι, Aesch. Eum. 596. So sp.D., wie Add. 9 (VII.238). – Man führt auch Soph. El. 1386 νεακόνητον αἷμα für μά γαιρα an. wo Hermann richtig νεοκόνητον hergestellt hat u. αἷμα in gewöhnl. Bedtg zu nehmen. – Auch wie bei uns übertr., βοτρύων Achill.Tat. 2.2 ; κοχλίδων, Purpurfarbe, Luc. Catapl. 16.

αἷμα, ατος, τό,
[in LXX for דָּם ;]
blood.
__1. In the ordinary sense: Mrk.5:25, Luk.8:43,44 22:44, Jhn.19:34, Act.15:20,29 21:25, Rev.8:7,8 11:6 16:3,4,6 19:13.
__2. In special senses:
__(a) of generation, origin, kinship (cl.): Jhn.1:13 (see MM, VGT, see word);
__(b) as in OT (AR on Eph, l.with), in the phrase σάρξ καὶ αἷ. (αἷ. κ. σ.), to indicate human nature as opp. to God and created spirits: Mat.16:17, 1Co.15:50, Gal.1:16, Eph.6:12, Heb.2:14;
__(with) of things in colour resembling blood: Act.2:19,20, Rev.6:12 14:18-20.
__(d) of bloodshed, a bloody death (cl.): Mat.23:30,35 27:4,6,8,24,25, Luk.11:50,51 13:1, Act.1:19 5:28 18:6 20:26 22:20, Heb.12:4, Rev.6:10 17:6 18:24 19:2 ; αἷ. ἐκχέειν (Deiss., LAE, 428; MM, VGT, see word, αἷ.), Rom.3:15, Rev.16:6;
__(e) of sacrificial blood, as an expiation: Heb.9:7,12,13,18-22,25 10:4 11:28 13:11; of the blood of Christ, Mat.26:28, Mrk.14:24, Luk.22:20, Jhn.6:53,54,56, Act.20:28, Rom.3:25 5:9, 1Co.10:16 11:25,27, Eph.1:7 2:13, Col.1:20, Heb.9:12,14 10:19,29 12:24 13:20, 1Pe.1:2,19, 1Jn.1:7 (cf. 5:6,8), Rev.1:5 5:9 7:14 12:11. (Cremer, 69 f., 612 f.)
† (AS)