αἰγός (ὁ, ἡ) :
   I chèvre, HOM. etc. ; prov. αἲξ οὐρανία, CRAT. (ZÉNOB. 1, 26) chèvre céleste, càd. abondance de biens, p. allus. à la corne de la chèvre Amalthée ;
   II p. anal. :
      1 la Chèvre, constellation, ARAT. 157 ;
      2 sorte d’oiseau aquatique, ARSTT. H.A. 9, 3 ;
      3 météore igné, ARSTT. Meteor. 1, 4, 6 ;
      4 pl. αἱ αἶγες, grosses vagues, ARTÉM. 2, 12.

➳ ὁ αἴξ, OD. 14, 106, 530. Dat. pl. épq. αἴγεσιν, IL. 10, 486. Αἰγὸς ποταμός, v. ci-dessus Αἰγός.

Étym. p.-ê. indo-europ. *h₂eiǵ-, chèvre, ou plutôt d’orig. anatolienne ; p. le sens II, 4 cf. αἰγιαλός.

αἰγός, ὁ, ἡ ; dat. pl. αἴγεσιν Il. 10.486, αἴγεσσιν Choerob. in Theod. 323; also Boeot. ἤγυς, = αἴγοις, IG 7.3171: — goat, mostly fem., μηκάδας αἶγας Od. 9.124; λεύκας αἶγος Sappho 7 (s.v.l.), cf. Ar. Nu. 71, Pl. Lg. 639a, etc., but masc. in Od. 14.106, 530; also τῶν αἰγῶν τῶν τραγῶν Hdt. 3.112; — once in Trag., S. Fr. 793 (anap.). αἲξ ἄγριος wild goat, prob.
ibex (cf. αἴγαγρος), ἰονθάς Od. 14.50; ἴξαλος Il. 4.105; αἶγες ὀρεσκῷοι Od. 9.155; ἀγρότεραι 17.295; — proverbs, αἲξ οὐρανία in Com. as a source of mysterious and suspected wealth, in allusion to the horn of Amalthea, Cratin. 244; οὐράνιον αἶγα πλουτοφόρον Com.Adesp. 8; αἲξ τὴν μάχαιραν (sc. ηὗρε), of those who ΄ask for trouble΄, Zen. 1.27; αἲξ οὔπω τέτοκεν ΄don΄t count your chickens before they are hatched΄, 1.42; αἲξ Σκυρία· ἐπὶ τῶν τὰς εὐεργεσίας ἀνατρεπόντων· ἀνατρέπει γὰρ τὸ ἀγγεῖον ἀμελχθεῖσα Diogenian. 2.33; αἲξ ἐς θάλασσαν· ἀτενὲς ὁρᾷς, ἐπὶ τῶν φιληδούντων 3.8; κἂν αἲξ δάκῃ ἄνδρα πονηρόν 5.87; οὐ δύναμαι τὴν αἶγα φέρειν, ἐπί μοι θέτε τὸν βοῦν Plu. 2.830a; ἐλεύθεραι αἶγες ἀρότρων· ἐπὶ τῶν βάρους τινὸς ἀπηλλαγμένων Zen. 3.69; κατ’ αἶγας ἀγρίας, = ἐς κόρακας, Hsch., Diogenian. 5.49; νοῦσος, αἶγας ἐς ἀγριάδας τὴν ἀποπεμπόμεθα Call. Aet. 3.1.13; αἰγῶν ὀνόματα, of worthless objects, Suid.
the star Capella, Arat. 157. a water-bird, apparently of the goose kind, Arist. HA 593b23.
fiery meteor, Arist. Mete. 341b3. in pl., waves, Artem. 2.12. (Att. αἶξ, acc. to Hdn. Gr. 1.937.)

αἰγός, ἡ,
1) die Ziege (ἀΐσσω, die Springerin), ὁ αἴξ Ziegenbock, Hom. oft, z.B. αἰγῶν τελείων Il. 1.66, πίονος αἰγός 9.207, αἰγὸς ἐϋτρεφέος μεγάλοιο Od. 14.530, ζατρεφέων αἰγῶν ὅς τις φαίνηται ἄριστος 106, μηκάδες αἶγες Il. 11.383, αἶγες ἄγριαι Od. 9.118, ἄγριον αἶγα Il. 3.24, αἶγας ἀγροτέρας Od. 17.295, ἰξάλου αἰγὸς ἀγρίου Il. 4.105, ἰονθάδος ἀγρίου αἰγός Od. 14.50, αἶγας ὀρεσκῴους Od. 8.155, dat. plur. αἴγεσιν Il. 10.486 ; dat. sing. αἰγί u. nom. αἴξ bei Hom. nicht ; – Arist. H.A. 8.28.
2) ein Wasservogel, Arist. H.A. 8.3.
3) hohe Flut, τὰ μεγάλα κύματα, nach Artemid. 2.12, auch Suid., ἐν τῇ συνηθείᾳ. Vgl. ἄϊκες ἀνέμων (ἀΐσσω). Andrang der Stürme, Ap.Rh. 4.820 [– – ◡].
4) eine feurige Lufterscheinung, Arist. Meteor. 1.4 ; – οὐρανία, Zenob. 1.26 aus Cratin.; vgl. Antiphan. Ath. IX.402e.

1. a goat , Lat. caper, capra, (Homer)
2. αἲξ ἄγριος the wild goat, the ibex , (Homer)
3. αἶγες, old name for waves .
Prob. not from ἀί̈σσω, of which the root is αικ. (ML)