ωνος (ὁ, ἡ) :
      1 qui est en feu, embrasé, en parl. du soleil, PD. N. 7, 73 ; de la foudre, PD. P. 3, 58 ;
      2 qui brille comme du feu, étincelant, resplendissant (fer, IL. 4, 485 ; trépieds, IL. 24, 233, etc.) ;
      3 fig. enflammé, ardent, en parl. d’animaux (sel. d’autres, au propre, roux, fauve) (taureau, IL. 16, 488 ; bœufs, OD. 18, 372 ; chevaux, IL. 2, 839, etc.) ; PLAT. Rsp. 559 d ; en parl. de l’homme, ESCHL. Sept. 430 ; SOPH. Aj. 223 (var. αἴθοψ).

➳ Pénult. qqf. abrégée aux cas obl. αἴθονα, HÉS. O. 361 ; αἴθονος, SOPH. Aj. 223, etc.

Étym. αἴθω.

ωνος, ὁ, ἡ, (< αἴθω) fiery, burning, κεραυνός Pi. O. 10 (11).83; of fiery smoke, P. 1.23. of burnished metal, flashing, glittering, σίδηρος Il. 4.485, Od. 1.184, S. Aj. 147 (lyr.); χαλκός B. 12.50; λέβητες, τρίποδες, Il. 9.123, 24.233. of animals or birds, ἵπποι Il. 2.839; αἰετός 15.690; βόες Od. 18.372; ἀλώπηξ Pi. O. 11 (10).20; δορά, of a boar, B. 5.124; prob. of colour, red-brown, tawny, since sleek, shining, or fiery, fierce do not suit all cases (but αἴ. θῆρες fierce, Pl. R. 559d); pr. n. of horse, Il. 8.185. metaph of men, hot, fiery, S. Aj. 221 (lyr.), 1088, Hermipp. 46; αἴθων λῆμα fiery in spirit, A. Th. 448; λιμὸς αἴθων prob. in Hes. Op. 363, Epigr. ap. Aeschin. 3.184, Call. Cer. 68. (The forms αἴθονα, αἴθονος have been corrupted into αἴθοπα, αἴθοπος, Hes. Op. l.c., S. Aj. 221.)

ωνος, brennend, Hom. αἴθωνα σίδηρον Od. 1.184 u. αἴθωνι σιδήρῳ Il. 4.485, 7.473, 20.372 als Versende, αἴθωνας λέβητας Il. 9.123, 265, 19.244, αἴθωνας τρίποδας Il. 24.233, vom Glanz, funkelnd ; ἵπποι αἴθωνες μεγάλοι Il. 12.97, 2.839, αἴθων Pferdename Il. 8.185, αἰετὸς αἴθων Il. 15.690, ταῦρον αἴθωνα μεγάθυμον Il. 16.488, βόες αἴθωνες μεγάλοι Od. 18.372, αἴθωνα λέοντα Il. 11.548. λέοντ' αἴθωνα Il. 18.161. (δαφοινὸν) δέρμα λέοντος αἴθωνος μεγάλοιο Il. 10.24, 178, entweder vom Glanz (der Farbe), oder von der feurigen Kraft ; – σίδηρος Soph. Aj. 147 ; ἥλιος Pind. N. 7.73, κεραυνός P. 3.58. Von der Farbe des Fuchses Ol. 10.20, des Rauches P. 1.23 ; sp.D. λύκος, κύων, κίρκος ; – ἀνήρ Hitzkopf Aesch. Spt. 430 ; Soph. Aj. 221 (v.l. αἴθοψ), ὑβριστής Aj. 1067 ; Hermipp. bei Plut. Pericl. 33 αἴθων Κλέων vgl. Alex. Ath. XI.502f ; Plat. Rep. VIII.559d θῆρες αἴθωνες καὶ δεινοί ; λιμός Epigr. bei Aesch. 3.184 ; Callim. Cer. 67 von Suid. ὁ βίαιος erkl.; αἴθων λογισμός, eifriges Rechnen, bei Ath. VIII.305f.