(seul. prés. et impf. ᾔκαλλον) caresser, flatter, en parl. d’un esclave à l’égard de son maître, acc. AR. Eq. 48 ; fig. AR. Eq. 211, etc. (αἴκαλος, flatteur, HSCH.).

only pres. and impf., (< αἴκαλος) flatter, wheedle, fondle, properly of dogs (cf. Phryn. PS p. 36B.), c. acc., E. Andr. 630, cf. Pl.Com. 21D. ; τὸν δεσπότην ᾔκαλλε Ar. Eq. 48; τὰ μὲν λόγι’ αἰκάλλει με flatter, please me, ib. 211; αἰκάλλει καρδίαν ἐμήν it cheers my heart. Id. Th. 869; τοὺς περὶ τὴν αὐλήν Plb. 5.36.1, cf. Axiop. 3.4, Philostr. VA 5.42; — Pass., ὑπό τινων Plb. 15.25.31; — of a fox, σεσηρὸς αἰκάλλουσα wagging the tail fawningly, Babr. 50.14. — Trag., Com., and later Prose.

schmeicheln, nach VLL eigtl. vom Wedeln des Hundes, mit θωπεύω u. κολακεύω verb., Ar. Eq. 48 ; καρδίαν ἐμήν Th. 869 ; προδότιν Eur. Andr. 621 ; Sp.; σεσηρὸς αἰκ., vom Fuchs, Babr. 50.14 ; ψυχάς Plut. Cleomen. 2.