ας (ἡ) [ῑ̆]
      1 air pur, ciel serein, HDT. 3, 86 ; XÉN. Hell. 7, 1, 31 ; joint à νηνεμίη, HDT. 7, 188 ; αἰθρίας οὔσης, ARSTT. Meteor. 2, 9, 11, ou simpl. αἰθρίας, AR. Nub. 371, ou τῆς αἰθρίας, ARSTT. Probl. 25, 18, quand le temps est clair, par un ciel serein ;
      2 air libre : ὑπὸ τῆς αἰθρίας, XÉN. An. 4, 4, 14, en plein air ; ἐν τῇ αἰθρίῃ, HDT. 2, 68, à l’air libre, càd. à terre, p. opp. à ἐν ὕδατι, en parl. de crocodiles.

➳ Ion. αἰθρίη, HDT. ll. cc.

Étym. αἴθριος.

Ion. -ίη, poet. also -ιάα Suppl.Hell. 958.17 (prob.), ἡ, = αἴθρη, first in Sol. 13.22, then in Ion. Prose, Com., X., and Arist. ; ἐξ αἰθρίης καὶ νηνεμίης Hdt. 7.188; ἐξ αἰθρίας ἀστράψω Cratin. 53, cf. Hdt. 3.86, X. HG 7.1.31; αἰθρίας οὔσης in clear weather, Arist. Mete. 342a12; αἰθρίης or -ίας abs., Hdt. 7.37, Ar. Nu. 371; τῆς αἰθρίας Arist. Pr. 939b15. esp.
the clear cold air of night, Hdt. 2.68, cf. Hp. Aët. 8.
[ῐ in penult. exc. in dact. and anap., Sol. l.c., Ar. l.c.]

ἡ, = αἴθρη, heiterer Himmel (nach Arist. mund. 4 ἀὴρ ἀνέφελος καὶ ἀνόμιχλος), Her. 2.68, der 7.37 ἐπινεφέλων ὄντων entgegensetzt, und 8.188 νηνεμίῃ damit verb.; ἐξ αἰθρίας ἀστραπαί Xen. Hell. 7.l.31 [vgl. αἰθρίας ὕειν Ar. Nub. 371, wo ῑ, wie ἐξ αἰθρίας ἀστράπτειν Cratin. bei Ael. H.A. 12.10, vgl Sol. 4.22]; ὑπὸ αἰθρίας, unter freiem Himmel, Xen. An. 4.4.14, mit dem Nebenbegriff der Kälte ; den Plur. hat Plut. Sert. 8.