α, ον :
   I pass. :
      1 vénérable, digne de respect ; dans HOM. et HÉS. seul. en parl. de pers. IL. 2, 514 ; OD. 1, 139, etc. ; HÉS. Th. 44, etc. ; postér. en parl. de choses, PD. P. 5, 18, etc. ;
      2 honteux, vil, OD. 17, 578 ; PLAT. Leg. 943 e ;
   II act. qui marque du respect, respectueux, déférent, en parl. de choses (paroles, attitude, etc.) ESCHL. Suppl. 29, 455.

• Cp. -ότερος, OD. 11, 360, ou -έστερος, DP. 172. • Sup. -ότατος, PD. P. 5, 18, ou -έστατος, PD. O. 3, 42.

Étym. αἰδώς.

α, ον, (< αἰδώς) having a claim to regard, reverence, or compassion (cf. αἰδώς), in Hom., Hes. only of persons, sts. of gods, θεῶν γένος Hes. Th. 44, cf. Op. 257, Il. 18.394; more freq. of human beings, as kings, Il. 4.402, members of family, esp. wife, 21.460, servants, ταμίη Od. 1.139, women generally, παρθένος Il. 2.514; then of the helpless or those needing protection, guests, Od. 9.271, suppliants, 7.165; abs., αἰδοίοισιν ἔδωκα 15.373; Comp. -ότερος καὶ φίλτερος 11.360 (later -έστερος D.P. 172); — after Hom. of things, ξείνων αἰ. λιμένες Emp. 112.3; Sup. -ότατον, γέρας Pi. P. 5.18; but αἰδοιέστατος… χρυσός O. 3.42, cf. Alcm. 74A. Adv. -ως, ἀπέπεμπον, of a guest, Od. 19.243. Act., bashful, shamefaced, κακὸς δ’ αἰ. ἀλήτης Od. 17.578.
showing reverence or compassion, πνεῦμα A. Supp. 28 (anap.); Ζεὺς Αἰ. the god of mercy, ib. 192.
claiming compassion, λόγοι ib. 455. — Poet. ; used by Pl. in quotations.

(αἰδώς),
1) ehrwürdig, von Vornehmeren u. im Schutz der Götter Stehenden, βασιλεύς Il. 4.402, ἑκυρά 22.451, ξεῖνοι Od. 19.316, ἄλοχοι Il. 21.460, ταμίη Od. 1.139, mit φίλος verb. 19.254, mit δεινός 14.234, φίλος πάντεσσι γένοιτο δεινός τ' αἰδοῖός τε 8.22 ; Plat. Theaet. 183e ; παρθένος κυδρή τ' αἰδοίη τε Hes. O. 257. Aehnl. Pind. und Aesch., Ζεύς Suppl. 189, πόσις Ag. 586.
2) verschämt, blöde, ἀλήτης Od. 17.578 ; wie Plat. Legg. XII.943e ; Aesch. Suppl. 28 ; ἔπη 191 ; πρόξενος 486, mitleidig ; – τὸ αἰδοῖον θαλάσσιον, ein Meertier, Nic. Ath. III.105c. – Komp. αἰδοιότερος Od. 11.360 ; αἰδοιότατον γέρας Pind. P. 5.18, αἰδοιέστατος Ol. 3.42. – Das Neutrum τὸ αἰδοῖον und häufiger τὰ αἰδοῖα das Schamglied, die Scham, Il. 13.568 Hes. O. 731 ; von Frauen Her. 1.108 u. öfter in Prosa.
• Adv. αἰδοίως Od. 19.243.

1. of persons, regarded with reverence, august, venerable , and of women, deserving respect, tender , (Homer)
2. active shamefaced, reverent , (Odyssey by Homer):—;adverb -ως, reverently , (Odyssey by Homer)
3. comparative αἰδοιότερος, (Odyssey by Homer); Sup. αἰδοιέστατος, (Pindar) (ML)