ου (ὁ) [ῠ]
   I n. ethn. ou géogr. :
      1 Syrien, HDT. 2, 104 ; ESCHL. fr. 264 ; XÉN. Mem. 2, 1, 10, etc. ; PLUT. Mar. 17, etc. ;
      2 synon. de Ἀσσύριος, HDT. 7, 63 ; XÉN. Cyr. 5, 4, 51, etc. ;
      3 Σύροι Καππαδόκαι (postér. Λευκόσυροι) les Syriens de Cappadoce (v. Σύριος) HDT. 1, 72 ; 2, 104, etc. ;
   II n. d’h. Syros, fils d’Apollon, PLUT. Luc. 23, etc. (v. Συρία). (ὁ).

s. LGPN

ὁ, Syrian, IG1². 329.18, Hdt. 3.91 codd. (v.l. in 2.30, 104.159, 3.5), Trag.Adesp. 162; of the Λευκόσυροι, S. Fr. 638, Hdt. 1.6 codd., 7.72 codd. (but Σύριοι of the Λ., v. infr.); freq. used as a slave΄s name, Anaxandr. 51, Eriph. 6, Hegesipp.Com. 1.4, D. 45.86, IG2². 2937.12, etc. ; — fem. Σύρα, Ar. Pax 1146 (troch.), Philem. 125. — Syria was called Συρία, Ion. -ίη, ἡ, Hdt. 1.105, etc. ; Σ. ἡ Παλαιστίνη Id. 3.91, 4.39; Σ. Παλαιστίνη IGRom. 3.172.22 (Ancyra, ii AD), OGI 601.6 (Amastris, ii AD); ἡ Φοινίκη Σ. D.S. 19.93; Κοίλη Σ. between Lebanon and Anti-Lebanon, v. κοῖλος· ἡ ἄνω Σ. (dub.l.) Str. 2.5.38. — The Syrians were also called Σύριοι, a name which in early times was given to the Assyrians, Hdt. 7.63, cf. A. Pers. 84 (lyr.), Luc. Syr. D. 1; and to the Cappadocians or Λευκόσυροι (Str. 12.3.5. al.), Hdt. 1.72, 2.104, 3.90, 5.49; Σ. Καππαδόκαι (v.l. Σ. καὶ K.) Id. 1.72; Σ. οἱ ἐν τῇ Παλαιστίνῃ Id. 2.104. — Adj. Σύριος [υ], α, ον, Syrian, A. Ag. 1312, E. Ba. 144 (lyr.), etc. ; Σ. πόα Arist. HA 627b17; Σ. πύλαι (v. πύλη II. 2); — also Συριακός, ή, όν, Thphr. CP 2.17.3, Str. 2.1.31, etc. — Adv. Συρίηθεν from Syria, D.P. 895.

Σύρος, -ου, ὁ, fem. Σύρα
a Syrian: Luk.4:27, Mrk.7:26, WH, mg.†
(AS)