ιδος, acc. ιδα ou ιν (ἡ) :
   I la déesse de Chypre, Kypris ou Aphrodite, IL. 5, 330, 422, etc. ; ESCHL. Pr. 864, etc. ; SOPH. Tr. 497, etc. ; joint à Ἀφροδίτη, HH. Ven. 2 ;
   II p. ext. :
      1 amour, tendresse, SOPH. fr. 710, etc. ; EUR. Bacch. 773 ; AR. Eccl. 722 ;
      2 belle jeune fille ou jeune femme, une Vénus, OPP. H. 4, 235 ;
      3 la planète Vénus, NONN. D. 6, 238 ; 38, 384.

➳ Voc. Κύπρι [ῡ] EUR. Hel. 1098, Hipp. 1269, etc. ; CALL. Ep. 5, etc. ; Κύπρι [ῠ] ANTH. 5, 98, etc. ; SIM. fr. 178 ; Κύπρις [ῡ] ANTH. 6, 191. Gén. Κύπριδος, HH. Ven. 2 ; avec allong. de -ος dev. ἕκατι, ALCM. 17. Acc. Κύπριν, IL. 5, 330, etc. ; Κύπριδα, seul. IL. 5, 458, 883 ; ANTH. 5, 263.

Étym. Κύπρος.

s. LGPN

ιδος, ἡ, acc. Κύπριν and Κύπριδα, Il. 5.330, 458; — Cypris, a name of Aphrodite, from the island of Cyprus, Il. ll.cc. (never in Od.), Sappho 5.1, Corinna Supp. 2.58 (Κούπρι), etc. ; joined with Ἀφροδίτη, h.Ven. 2; Κ. βασίλεια Emp. 128.3. metaph, of a beautiful girl, a Venus, Oppian. H. 4.235. as Appellat., love, passion, E. Ba. 773; Κύπριν ὑφαρπάζειν Ar. Ec. 722; λαθραία Κ. Eub. 67.8; ἐν πλησμονῇ τοι Κ. Men. Mon. 159, cf. B. Fr. 16.4, E. Fr. 951. = κυπρισμός, Eust. 1574.24, Sch. Od. 7.125. [υ by nature; in Ep. υ by position; never in Com., exc. in parodies.]

ιδος, ἡ, Beiname der Aphrodite, s. nom. pr. Auch oft als Appellativum, Liebe, Liebesgenuß ; τὴν τῶν ἐλευθέρων ὑφαρπάζειν Κύπριν Ar. Eccl. 722, worauf folgt ἀλλὰ παρὰ τοῖς δούλοισι κοιμᾶσθαι, vgl. Thesm. 205 ; οἴνου δὲ μηκέτ' ὄντος οὐκ ἔστιν Κύπρις Eur. Bacch. 773 ; so auch sonst bei Dichtern ; vgl. noch Opp. Hal. 4.235 οὐ γάρ τοι μία Κύπρις ἐφήνδανεν οὐδὲ μί' εὐνή, Schol. γυνή ; Hesych. erklärt auch πόρνη.