vōcŭla (noun F) : dim.vox
* A small or feeble voice (rare but class.).
* Lit.: recreandae voculae causā,Cic. Att. 2, 23, 1: mea,Prop. 1, 16, 27.
* Transf.
* A soft note or tone: quanto molliores sunt et delicatiores in cantu flexiones et falsae voculae quam certae et severae?Cic. de Or. 3, 25, 98.
* A little, petty speech; a little word, particle: incurrit haec nostra laurus non solum in oculos, sed jam etiam in voculas malevolorum,Cic. Fam. 2, 16, 2: significatio hujus voculae (saltem),Gell. 12, 14, 5.