vĭtĭōsĭtas (noun F) : vitiosus
* Faultiness, corruption, viciousness, vice. *
* Lit.: umoris,Macr. S. 7, 10, 10.
* Trop. (Ciceron.): hujus virtutis contraria est vitiositas. Sic enim malo quam malitiam appellare eam, quam Graeci κακίαν appellant. Nam malitia certi cujusdam vitii nomen est, vitiositas omnium, Cic. Tusc. 4, 15, 34: vitiositas autem est habitus aut affectio in totā vitā inconstans et a se ipsa dissentiens,id. ib. 4, 13, 29.