Lewis Short
vĭŏlentĭa (noun F) : violentus
* Violence, vehemence, impetuosity, ferocity (class.): illi hanc vim appellant, quae est potius violentia,Quint. 2, 12, 11: novi hominis furorem, novi effrenatam violentiam,Cic. Phil. 12, 11, 26: vinolentorum,id. Tusc. 5, 41, 118: minis ejus ac violentiā territus, Suet. Ner. 34: gentium,ferocity,Tac. A. 2, 63: acris leonum,Lucr. 3, 741.—Of things, concr. and abstr.: vehemens vini,Lucr. 3, 482: saepe fortunae violentiam toleravisse,Sall. C. 53, 3: assidua hiemis,Col. 1, 1, 5: radii solis,Plin. 2, 16, 13, § 70: vultūs,fierceness,Ov. M. 1, 238: si dolo nihil profecerit, vi et violentiā deicere eos conatur,Lact. 3, 29, 15.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary