Lewis Short
(adjective) : vīnōsus, a, um, vinum
* Full of wine, drunk with wine; fond of wine, winebibbing (syn.: temulentus, ebrius): non modo vinosus, sed virosus quoque, Scip. Afric. ap. Gell. 7, 12, 5: laudibus arguitur vini vinosus Homerus,Hor. Ep. 1, 19, 6: modice vinosi,drunken,Liv. 41, 4, 4: convivia,Ov. Am. 3, 1, 17; id. A. A. 3, 330: moris sucus in carne vinosus, having the taste or flavor of wine, Plin. 15, 24, 27, § 97: sapor seminis nardi,id. 12, 13, 27, § 47: odor seminis ambrosiae,id. 27, 4, 11, § 28: genus Punicorum,id. 13, 19, 34, § 113.—Comp.: aetas,Ov. F. 3, 765.—Sup.: lena,Plaut. Curc. 1, 1, 79.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary