vindex (noun Comm) : vindico.
* One who lays legal claim to a thing, a claimant; hence, also, a maintainer, defender, protector, deliverer, liberator, vindicator: vindex ab eo, quod vindicat, quominus is, qui prensus est, ab aliquo teneatur,Fest. p. 376 Müll.: ASSIDVO. VINDEX. ASSIDVVS. ESTO. PROLETARIO. CIVI. QVOI. QVIS. VOLET. VINDEX. ESTO, XII. Tab. ap. Gell. 16, 10, 5: habeat sane populus tabellam quasi vindicem libertatis,Cic. Leg. 3, 17, 39: aeris alieni,a defender, protector of debtors,id. Att. 2, 1, 11: majestatis imperii,Liv. 28, 28, 14: legum ac libertatis (M. Brutus),Suet. Rhet. 6: injuriae,a protector from wrong,Liv. 3, 46, 6: periculi,in peril,id. 10, 5, 5: terrae (Hercules),Ov. M. 9, 241: aurum Vindice decepto Graias misistis in urbes,id. ib. 7, 214: nec deus intersit, nisi dignus vindice nodus Inciderit,Hor. A. P. 191: honori posterorum tuorum ut vindex fieres,a preserver,Plaut. Trin. 3, 2, 18.—In apposition: audita vox una (provoco) vindex libertatis,Liv. 3, 56, 6: vindicibus pacatus viribus orbis,Ov. H. 9, 13.
* An avenger, punisher, revenger: conjurationis,Cic. Fam. 5, 6, 2: custos ac vindex cupiditatum,id. Agr. 2, 9, 24: vindex ultorque parentis,Ov. M. 5, 237.—Fem.: Furiae deae ... vindices facinorum et scelerum,Cic. N. D. 3, 18, 46; of Tisiphone,Stat. Th. 1, 80.—In apposition: vindice flammā,Ov. M. 1, 230: poena,Cat. 64, 192.