LAT

Lewis Short

vīlĭtas (noun F) : vilis
* Lowness of price, cheapness.
* Lit.: tanta repente vilitas annonae ex caritate rei frumentariae consecuta est, etc.,Cic. Imp. Pomp. 15, 44: vilitas in vendendis (fructibus),Cic. Verr. 2, 3, 98, § 227: cum alter annus in vilitate, alter in summā caritate fuerit,id. ib. 2, 3, 93, § 216: ad denarios senos vilitas rediit,Plin. 35, 6, 28, § 47: offerre aliquid vilitati,to offer for sale at a low price,Plaut. Capt. 2, 1, 34.
* Transf.
* Trifling value of a thing, meanness, baseness, worthlessness, vileness (post-Aug.): verborum,Petr. 118: nominum,Plin. 20, praef. § 1: si humiles producet, vilitatem; potentes, gratiam oportebit incessere,Quint. 5, 7, 23: morum,App. Flor. 1, p. 344, 30.
* Subject., low esteem, disregard, slighting, contempt: vilitas sui,Sen. Clem. 1, 3, 4; id. Ep. 121, 24; Curt. 5, 9, 6.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary
memory