(adverb) : vĭcissim, id.
* On the other hand, on the contrary, again, in turn (freq. and class.; cf. in vicem): nunc mihi vicissim supplicabunt,Plaut. As. 3, 3, 92: da te mihi vicissim,Ter. Heaut. 4, 3, 10: terra uno tempore florere, deinde vicissim horrere potest,Cic. N. D. 2, 7, 19; cf. id. Sen. 16, 57: exspecto, quid ille tecum, quid tu vicissim,id. Att. 16, 3, 3: audire aliquem,id. N. D. 2, 1, 3: praebebo ego me tibi vicissim attentum contra Stoicos auditorem,id. ib. 3, 1, 2: hanc veniam petimusque damusque vicissim,Hor. A. P. 11: considera nunc vicissim tuum,Cic. Fam. 3, 6, 3: versique vicissim Rutuli, etc.,Verg. A. 12, 462: age, fare vicissim,id. ib. 6, 531.