Lewis Short
(adjective) : vĕtustus, a, um, vetus
* That has existed a long time, aged, old, ancient (in the posit. mostly poet., and almost exclusively of things; for the comp. vetustior, v. vetus): veteris vetusti (vini) cupida sum,Plaut. Curc. 1, 2, 4: templum Cereris,Verg. A. 2, 713: lucus,Ov. M. 11, 360: silva,id. ib. 6, 521: ligna,Hor. Epod. 2, 43: gens,Verg. A. 9, 284: cornicum saecla,Lucr. 5, 1084: spatium aetatis,id. 2, 1174; 3, 774, cf. id. 5, 827: ratio,id. 5, 160: res,Quint. 11, 2, 5: opinio,Cic. Clu. 1, 4: hospitium,id. Fam. 13, 36, 1: amicitia,Ov. P. 4, 3, 11: sors,id. M. 4, 642.—Of a person: vetusto nobilis ab Lamo,Hor. C. 3, 17, 1.—Comp.: pix,Col. 12, 23, 1: ova,id. 8, 5, 4: memoria,Plin. 13, 16, 30, § 102: semen,id. 21, 19, 73, § 124.—Sup.: sepulcra,Suet. Caes. 81: navis,id. ib. 66: foedera,Quint. 8, 2, 12: tempora,id. 1, 7, 11: instrumentum imperii,ancient records of the State,Suet. Vesp. 8.—Of persons: qui vetustissimus ex iis, qui viverent, censoriis esset,Liv. 23, 22, 10: auctores,Quint. 10, 1, 40: vetustissimus liberorum. Tac. A. 2, 2; 2, 43; 11, 32.—Adv.: vĕtustē. *
* After the manner of the ancients, Ascon. ad. Cic. Verr. 1, 47; 2, 13.
* From ancient times: vetustissime in usu est,Plin. 27, 7, 28, § 46.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary