Lewis Short
(verb) : vēsānĭo (vaesā-), īre, 4, vesanus
* To be insane, rave (late Lat.): dicebat contra deum vesanire Theodosium,Cassiod. Hist. Eccl. 9, 30.—Hence, vēsānĭens, entis, part., raging, furious: vesaniente vento,Cat. 25, 13.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary