LAT

Lewis Short

vēpres | vēpris, ium | vĕper | vĕpres (noun M) : (, ), , and more usu. in the plur.: , (poet. veprum, Stat. S. 5, 2, 44), (
* Fem., Lucr. 4, 62; v. Neue, Formenl. 1, pp. 460, 678), a thorn-bush, brier-bush, bramble-bush (class.).
* Plur.: ARBORES, VITES, VEPRES, SENTES, S. C. ap. Front. Aquaed. 129: sepulcrum septum undique et vestitum vepribus et dumetis,Cic. Tusc. 5, 23, 64; cf. Cato, R. R. 2, 4; Lucr. 4, 62; Verg. G. 1, 271; 3, 444; id. A. 8, 645; * Hor. Ep. 1, 16, 9.—Gen. veprum, Stat. S. 5, 2, 44; Suet. Tib. 60; Col. 11, 3, 3.—Prov.: inter vepres rosae nascuntur,Amm. 16, 7, 4.
* Sing. nom. vepres, Prisc. p. 613 P.—Acc. hunc veprem, Col. 11, 3, 7; Plin. 13, 21, 37, § 116: veprem et spinam vorabit,Vulg. Isa. 9, 18; 27, 4.—Abl. vepre, Ov. M. 5, 628.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary
memory