Lewis Short
vastātor (noun M) : id.
* A desolater, ravager, devastater (mostly poet.): Arcadiae aper,Ov. M. 9, 192: ferus (i. e. lupus),id. ib. 11, 395: ferarum Amycus,destroyer,Verg. A. 9, 772: Trojae,Stat. Achill. 2, 318: gentium (Alexander),Sen. Ben. 1, 13, 3.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary