Lewis Short
vastātĭo (noun F) : id.
* A laying waste, desolating, ravaging, devastation: omnium,Cic. Cat. 2, 8, 18: domuum,Sall. Or. ad Caes. 1, 4: villarum,Tac. H. 4, 34: agri,Liv. 7, 15 11; 10, 4, 7; Quint. 8, 4, 14: Italiam a vastatione defendere, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 15, 4.—Plur: intactum vastationibus regnum,Tac. A. 15, 27.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary