Lewis Short
vānĭtūdo (noun F) : id.
* Emptiness, nothingness, vainglory, vanity (ante-class.): ne turpasse vanitudine aetatem suam, Pac. ap. Non. 184, 7: vera vanitudine convincere,by empty, lying talk,Plaut. Capt. 3, 4, 37.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary