LAT

Lewis Short

(adverb) : văcŭē, , v. vacuus
* Fin.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

Lewis Short

(verb) : văcŭē -făcĭo, fēci, factum, 3, vacuus
* To make empty; to empty, clear, free.
* Lit. (rare but class.): quid quod adventu tuo ista subsellia vacuefacta sunt,Cic. Cat. 1, 7, 16: domum novis nuptiis,id. ib. 1, 6, 14: Scyrum vacuefecit,Nep. Cim. 2, 5; id. Timol. 3, 2: fasces securibus,Val. Max. 4, 1, 1: turpi sentinā exercitus vacuefactus,id. 2, 7, 1: venas inedia,Macr. S. 7, 12: locum alicui in cenā,to clear a place, make room,id. ib. 1, 2.
* Trop.: circumcisiones,i. e. to abolish,Lact. 4, 17, 1.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary
memory