LAT

Lewis Short

ursus (noun M) : for urcsus; Sanscr. arća; Gr. ἄρκτος
* A bear, Plin. 8, 36, 54, § 131; Ov. M. 2, 494; 10, 540; Hor. Epod. 16, 51; id. C. 3, 4, 18; id. A. P. 472; Juv. 4, 106; Sen. Ira, 2, 31, 6; 3, 43, 2; cf. Varr. L. L. 5, § 100 Müll.—Prov.: fumantem nasum vivi tentaveris ursi,i. e. to provoke a dangerous person.Mart. 6, 64, 28: ursum poscunt,a bear-baiting in the circus,Hor. Ep. 2, 1, 186.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary
See also: Ursus
memory