Lewis Short
(v. a.P. a.) : urgeo (less correctly urgueo), ursi (
* Perf. rare; past part. not found), 2, v. a. Gr. ϝεργ-, εἵργνυμι, to shut in; Sanscr. varg-, vargami, prevent; Germ. Merk; Engl. work, to press, push, force, drive, impel, urge.
* Lit. (mostly poet.; syn.: pello, trudo): unda impellitur undā Urgeturque eadem veniens urgetque priorem,Ov. M. 15, 182: urgeris turbā circum te stante,Hor. S. 1, 3, 135: angustoque vagos pisces urgere catino,id. ib. 2, 4, 77: trepidique pedem pede fervidus urget,Verg. A. 12, 748; cf. Cic. Rep. 6, 20, 21: aut petis aut urges ruiturum, Sisyphe, saxum,i. e. roll up,Ov. M. 4, 460: versaque in obnixos urguentur cornua vasto Cum gemitu,Verg. G. 3, 222: tres (naves) Eurus ab alto In brevia et Syrtes urget,id. A. 1, 111: miserum tenues in jecur urget acus,Ov. H. 6, 92: equites in oppidum, Auct. B. Afr. 6, 3: (Mars) aetherias currus urgebat ad arces,Stat. Th. 3, 222.
* Transf.
* Trop.
* To bear hard or close upon; press hard, beset (class.): Caesar cum septimam legionem, quae juxta constiterat, urgeri ab hoste vidisset,Caes. B. G. 2, 26; 2, 25; Sall. J. 56, 6; cf.: hinc Pallas instat et urget Hinc contra Lausus,Verg. A. 10, 433: urgent impavidi te Salaminius Teucer, te Sthenelus,Hor. C. 1, 15, 23: hac urget lupus, hac canis angit,id. S. 2, 2, 64.
* To press, strain, exert in excess, etc.: vox autem ultra vires urgenda non est,Quint. 11, 3, 51; cf. orationem,id. 11, 3, 102.
* To press upon (by too great nearness), to crowd, hem in, confine: ne urbem hanc urbe aliā premere atque urgere possitis,Cic. Agr. 1, 5, 16: vallis, quam densis frondibus atrum Urget utrimque latus,Verg. A. 11, 524; 7, 566: quāque pharetratae vicinia Persidis urget,id. G. 4, 290.
* To press, ply, urge with argument (a favorite expression of Cic.): urgerent praeterea philosophorum greges ... instaret Academia,Cic. de Or. 1, 10, 42: illum neque ursi, neque levavi,id. Q. Fr. 3, 9, 1: sed urges me meis versibus,id. Div. 2, 20, 45: urguebat Arcesilas Zenonem, cum ipse falsa omnia diceret, etc.,id. N. D. 1, 25, 70.—With acc. and inf.: sed urguetis identidem hominum esse istam culpam non deorum,Cic. N. D. 3, 31, 76: illud urgeam, non intellegere eum, quid, etc.,id. Fin. 5, 27, 80.—Absol.: ut interrogando urgeat,Cic. Or. 40, 137: urgent tamen et nihil remittunt,id. Fin. 4, 28, 77; id. Off. 3, 9, 39; id. Lig. 3, 9 (also ap. Quint. 9, 2, 57).
* To follow up, keep to, stick to, ply hard, push forward, urge on any thing: eundem locum diutius,Cic. N. D. 1, 35, 97: quin tu urges istam occasionem et facultatem,id. Fam. 7, 8, 2: jus, aequitatem,id. Off. 3, 16, 67: idem illud de provinciis, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 5, 3: propositum,Hor. S. 2, 7, 6: et durum terrae rusticus urget opus,Tib. 1, 9, 8; Ov. M. 4, 390; cf.: non tacta ligonibus arva,Hor. Ep. 1, 14, 26: vestem,Verg. A. 9, 489: iter,Ov. F. 6, 520: vestigia ad manes,Sil. 12, 419: Romae cum sum et urgeo forum,am often in the Forum,Cic. Fam. 9, 15, 4; cf. altum, to force or plunge into, Hor. C. 2, 10, 2.— Urgeri, with gen., to be hard pressed, prosecuted for any thing: male administratae provinciae aliorumque criminum,Tac. A. 6, 29.—Poet., with inf.: marisque Baiis obstrepentis urges Summovere litora,Hor. C. 2, 18, 20.—Hence, urgens, entis, P. a. (acc. to I.B.1.), pressing, cogent, urgent (postclass. and very rare): urgentior causa,Tert. Res. Carn. 2 med.: urgentissima ratio,Cod. Just. 3, 11, 1.—Adv.: urgenter, pressingly (late Lat.), Cypr. Ep. 30, 1.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary