ūnĭtas (noun F) : unus
* The state of being one, oneness, unity.
* Lit.: singularis numeri unitas. Gell. 19, 8, 11: linum duplex triplexve sic tortum. ut unitas in eo facta sit,Cels. 7, 4, 4: Monotes et Henotes, id est solitas et unitas,Tert. adv. Valent. 37: alv ei,Plin. 5, 9, 9, § 48: mundi,Just. 2, 1, 14: in unitatem coire,Cels. 4, 19: inter se implicantur et quasi unitatem faciunt,Col. 11. 3, 43.
* Trop.
* Sameness, uniformity: si alterum horum diceretur Priamus alterum Hecuba, nullam unitatem assignificaret, quae apparet in lego et legi et in Priamus et Priamo,Varr. L. L. 8, § 3 Müll; foliorum unitas in suo cuique genere permanet, praeterquam populo, hederae, etc.,Plin. 16, 22, 35, § 85: in unitatem venit equester ordo, are brought under one name (that of Equites), id. 33, 2, 8, § 32.
* Unity of sentiment, agreement, concord virtutes ibi esse debebunt, ubi consensus atque unitas erit: dissident vitia,Sen. Vit. Beat. 8, 5.