LAT

Lewis Short

tūtor | Tūtor (noun M) : tueor
* A watcher, protector, defender.
* In gen. (so very rare; not in Cic.; syn. defensor): et te, pater Silvane, tutor finium,Hor. Epod. 2, 22: tutorem imperii agere,Suet. Tit. 6: Bacchi, i. e. Priapus,Petr. 133.
* In partic.
* Jurid. t. t., a guardian, tutor, of minors, women, insane persons, etc. (prop. of the person; cf. curator, of the estate),Just. Inst. 1, 14, 4; Dig. 26, 1, 18 sq.; 26, 2, 12, § 14.—With esse and dat.: tutor sum liberis (Triarii),Cic. Att. 12, 28, 3: a pupillo Heio, cui C. Marcellus tutor est, Cic. Verr. 2, 4, 17, § 37: nemo illum tutorem umquam liberis suis scripsit,id. Clu. 14, 41.—With gen.: cum pupilli Malleoli tutor esset,Cic. Verr. 2, 1, 36, § 90: is casu pupilli Junii tutor erat,id. ib. 2, 1, 50, § 132; 2, 1, 51, § 135; 2, 1, 53, § 139: qui tutor Philippi erat,Liv. 40, 54, 4; cf. also Cic. Caecin. 25, 72; id. de Or. 1, 53, 228; id. Mur. 12, 27; Plaut. Aul. 3, 2, 16; 3, 5, 14; Liv. 39, 9, 7.—Trop.: orbae eloquentiae quasi tutores relicti sumus,Cic. Brut. 96, 330; cf.: quasi tutor et procurator rei publicae,id. Rep. 2, 29, 51; Ov. Tr. 3, 14, 16.
* The title of a mimic play, Cic. de Or. 2, 64, 259.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

Lewis Short

tūtor, ātus (
* Inf. parag. tutarier, Plaut. Mil. 2, 3, 41), 1, v. dep. a. [tueor], to watch, guard, keep, protect, defend.
* Lit. (class.; syn. tueor): tutatus est domum,Plaut. Am. 1, 1, 196: rem eri (servus),id. Men. 5, 6, 4: rem parentum,id. Merc. 5, 1, 6: res Italas armis,Hor. Ep. 2, 1, 2: genae ab inferiore parte tutantur (oculos),Cic. N. D. 2, 57, 143: egregiis muris situque naturali urbem tutantes,Liv. 5, 2, 6: cum Volsci vallo se tutarentur,id. 3, 22, 5: religione sese tutabatur,Tac. A. 1, 39: rem publicam,Cic. Rep. 6, 13, 13; id. Phil. 4, 1, 2: provincias,id. Imp. Pomp. 6, 14: serves Tuterisque tuo fidentem praesidio,Hor. Ep. 1, 18, 81; 2, 1, 171: quas (spes) necesse est et virtute et innocentiā tutari,Sall. J. 85, 4: natura arbores cortice a frigoribus et calore tutata est,Plin. 7, praef. § 2: quibus (viribus) ab irā Romanorum vestra tutaremini,Liv. 6, 26, 1: a proximorum insidiis salutem, Val. Ant. ap. Gell. 3, 8, 3: locorum ingenio sese contra imbelles regis copias tutabatur,Tac. A. 6, 41: adversus multitudinem hostium,Liv. 21, 25, 14: ut suae quisque partis tutandae reus sit,responsible for its safety,id. 25, 30, 5.— *
* Transf., to ward off, avert an evil: ipse praesentem inopiam quibus poterat subsidiis tutabatur,Caes. B. C. 1, 52.!*? Act. collat. form tūto, āre, to watch, defend, guard, etc.: tuos qui celsos terminos tutant, Naev. ap. Non. 476, 10; Pac. ib. 13; Pompon. ib. 12; Plaut. Merc. 5, 2, 24.
* Tūtor, āri, in pass. signif.: patria et prognati tutantur et servantur,Plaut. Am. 2, 2, 20: hunc per vos tutari conservarique cupiunt,Cic. Sull. 21, 61: tutata possessio,Symm. Ep. 9, 11.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary
See also: Tutor
memory