Lewis Short
turgesco, ĕre
* V. inch. n. [turgeo], to begin to swell, to swell up, swell.
* Lit.: ne aqua in eorum corpore turgescat,Varr. R. R. 8, 9, 13: hoc (umore) aetas illa (puerilis) turgescit,Quint. 11, 3, 28: prima Ceres docuit turgescere semen in agris,Ov. Am. 3, 10, 11: brassica valido caule, Col. poët. 10, 325: virgulta,Plin. 8, 50, 76, § 200: hic satur irriguo mavult turgescere somno, i. e. to grow fat or stout, Pers. 5, 56: bullatis nugis Pagina turgescit,i. e. is full,id. 5, 18.
* Trop.
* To swell with passion: sapientis animus numquam turgescit, numquam tumet,Cic. Tusc. 3, 9, 19: cor turgescit tristibus iris, id. poët. id. ib. 3, 9, 18: turgescit vitrea bilis,Pers. 3, 8.
* Of speech, to be inflated, turgid: genus dicendi, quod immodico tumore turgescit,Quint. 12, 10, 73.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary