Lewis Short
turbātĭo (noun F) : 1. turbo
* Confusion, disorder, disturbance (perh. not ante-Aug.; cf.: conturbatio, perturbatio): turbam multitudinis hominum esse turbationem et coetum, rixam etiam duorum,Dig. 48, 8, 4 (v. turba init.): rerum,Liv. 24, 28, 1: reipublicae,Flor. 4, 6, 2: coloris et vultūs,Gell. 19, 1, 6: non sine magnā turbatione,App. M. 11, p. 271, 30.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary