LAT

Lewis Short

(adj.adv.) : tŭmĭdus, a, um, adj.tumeo
* Swollen, swelling, rising high, protuberant, tumid (class.).
* Lit.: membrum tumidum ac turgidum,Cic. Tusc. 3, 9, 19: serpens inflato collo, tumidis cervicibus,id. Vatin. 2, 4: Python,Ov. M. 1, 460: Echidnae,id. ib. 10, 313: venter,id. Am. 2, 14, 15: papillae,id. R. Am. 338: virginitas,i. e. with swelling breasts,Stat. Th. 2, 204: mare,Verg. A. 8, 671: aequor,id. ib. 3, 157; Ov. M. 14, 544: fluctus,id. ib. 11, 480: Nilus,Hor. C. 3, 3, 48: vela,id. Ep. 2, 2, 201: montes,Ov. Am. 2, 16, 51: terrae Germaniae,Tac. A. 2, 23 Ritter; cf. Nipperd. ad loc. (Halm, umidis): crudi tumidique lavemur,i. e. swollen, stuffed with food,Hor. Ep. 1, 6, 61.—Comp.: oculi,Cels. 2, 6: humus,Col. 4, 1, 3.
* Trop.
* Swollen or swelling with passionate excitement; excited, incensed, enraged, exasperated; puffed up, elated, haughty, arrogant; restless, violent, ready to break out (mostly poet.; not in Cic.); with anger: tumida ex irā tum corda residunt,Verg. A. 6, 407: ōs,Hor. A. P. 94: es tumidus genitoris imagine falsi,Ov. M. 1, 754.—With pride, Ov. M. 8, 396; 8, 495; Hor. S. 1, 7, 7: sermo,id. ib. 2, 5, 98: minae,id. C. 4, 3, 8: cum tumidum est cor,i. e. swells with ambition,Hor. S. 2, 3, 213: tumidi minantur,swelling with rage,Stat. Achill. 1, 155: ingenia genti tumida,Just. 41, 3, 7: tumidae gentium inflataeque cervices,Flor. 4, 12, 2: quem tumidum ac sui jactantem et ambitiosum institorem eloquentiae videat,Quint. 11, 1, 50.—Sup.: (Alexander) tumidissimum animal,most arrogant,Sen. Ben. 2, 16, 2: Eridani tumidissimus accola Celtae,most seditious,Sil. 11, 25.
* Act., puffing up, causing to swell: tumidoque inflatur carbasus Austro,Verg. A. 3, 357 Forbig. ad loc.: nec tumidos causabitur Euros,Ov. Am. 1, 9, 13.—Trop.: Qui nunc in tumidum jactando venit honorem,Prop. 2, 24, 31 (3, 16, 15) Paley ad loc.—Hence, adv.: tŭmĭdē (acc. to II. A.), haughtily, pompously: tumidissime dixit Murrhedius,Sen. Contr. 4, 25 fin.
* Of the orator himself, bombastic, pompous: fiunt pro grandibus tumidi,Quint. 10, 2, 16: quem (Ciceronem) et suorum homines temporum incessere audebant ut tumidiorem, ut Asianum et redundantem,id. 12, 10, 12.
* Of speech, inflated, turgid, tumid, bombastic: non negaverim et totam Asiae regionem inaniora parere ingenia et nostrorum tumidiorem sermonem esse,Liv. 45, 23, 16: quod alibi magnificum, tumidum alibi,Quint. 8, 3, 18: visus es mihi in scriptis meis annotasse quaedam ut tumida, quae ego sublimia arbitrabar,Plin. Ep. 9, 26, 5; 7, 12, 4; Quint. 8, 3, 13; 8, 3, 56; 2, 5, 10: sufflati atque tumidi,Gell. 7, 14, 5.— Comp.: tumidior sermo,Liv. 45, 23, 16: ut tibi tumidius videretur, quod est sonantius et elatius,Plin. Ep. 7, 12, 4: fuisset tumidius, si, etc.,Quint. 11, 1, 28.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary
memory