LAT

Lewis Short

(verb) : tŭmĕo, ēre, Sanscr. tu-, taumi, tavīmi, to be strong; Gr. τύλος, τύλη, lump; Lat. tuber, tumulus, tumor, etc.; cf. O. H. Germ. dūmo; Germ. Daumen; Engl. thumb
* To swell, be swollen or tumid, to be puffed out or inflated (mostly poet. and in postAug. prose; cf. turgeo).
* Lit.: So. Quid hoc in collo tibi tumet? Sa. Vomica'st: pressare parce,Plaut. Pers. 2, 5, 11: corpus tumet omne veneno,Ov. M. 3, 33: guttura plenis venis,id. ib. 3, 73: lumina fletu,Tib. 1, 8, 68 (al. timet): pedes,Verg. A. 2, 273: nares ac pectus,Quint. 11, 3, 29: fauces,id. 11, 3, 30: inritata loca semine,Lucr. 4, 1045: Achelous imbre,Ov. M. 8, 549: vela sinu,Mart. Spect. 26, 6: a vento unda,Ov. F. 2, 776: gemma in tenero palmite,id. ib. 3, 238: licet tumeant freta ventis,Tib. 4, 1, 194: sacci multo hordeo,Phaedr. 2, 7, 3: clivus molliter orbe, Claud. de Apono, 12: anni (virginis),i. e. to be ripe,Stat. Achill. 1, 292; v. tumesco and tumidus: cujus aceto tumes?Juv. 3, 293.—Absol.: rutam tritam imponunt contusis tumentibusque,swellings, tumors,Plin. 29, 2, 9, § 30; 15, 14, 15, § 52: in inmensis quā tumet Ida jugis,Ov. H. 5, 138.
* Trop.
* To swell, be swollen with passionate excitement, to be excited, violent, ready to burst forth: sapientis animus semper vacat vitio, numquam turgescit, numquam tumet,Cic. Tusc. 3, 9, 19: multis gentibus irā tumentibus,Liv. 31, 8, 11.—With dat. (poet.): accensum quis bile feret famulisque tumentem Leniet?Stat. S. 2, 1, 58: pectus anhelum, Et rabie fera corda tument,Verg. A. 6, 49; cf.: bile jecur,Hor. C. 1, 13, 4: nescio quid animus tumet,Sen. Thyest. 267 sq.: animus irā,id. Phoen. 352: leo animis,id. Troad. 1096: tument negotia,are in a ferment, unsettled, approaching a crisis,Cic. Att. 14, 4, 1: quoniam Galliae tumeant,Tac. H. 2, 32: animi plebis,Plin. Pan. 28, 3: bella,Ov. H. 7, 121.—With inf.: mens tumet jungere, etc.,Val. Fl. 1, 199.
* To be puffed up with pride or vanity, to swell (poët. and in post-Aug. prose): tumens inani graculus superbiā,Phaedr. 1, 3, 4: Mithridateis nominibus,Ov. M. 15, 755: alto stemmate,Juv. 8, 40: partā jam laude,Val. Fl. 3, 677: merito,Mart. 4, 46, 2: vana,Verg. A. 11, 854: laudis amore tumes,Hor. Ep. 1, 1, 36: tibicinum gloriā tumere,Plin. 37, 1, 3, § 8: Alexander tumens successu rerum,Just. 39, 2, 1: stirpe Alexandri,Aur. Vict. Caes. 29, 2.
* Of speech, to be inflated, turgid, pompous, bombastic (post-Aug. and rare): nec Ciceroni obtrectatores defuisse, quibus inflatus et tumens .. videretur,Tac. Or. 18; Quint. 8, 3, 18: Musa nec insano syrmate nostra tumet,Mart. 4, 49, 8.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary
memory