Lewis Short
(adjective) : translātīcĭus (trālātīcĭus) or -tĭus, a, um, translatum, v. transfero; in jurid. and publicists' lang.
* Handed down, transmitted, preserved by transmission, hereditary, customary.
* Lit.: edictum,an edict which a magistrate receives as made by his predecessors,Cic. Verr. 2, 1, 44, § 114; 2, 1, 45, § 117; id. Att. 5, 21, 11; Gell. 3, 18, 7: jus,Suet. Aug. 10.
* Transf., usual, common: di sunt locuti more translaticio,Phaedr. 5, 7, 24: funus,Suet. Ner. 33: postulationes,id. ib. 7fin.: translatitia et quasi publica officia,Plin. Ep. 9, 37, 1: deformitas,Petr. 110: propinatio,id. 113: humanitas,id. 114: verba,Gell. 9, 9, 8: hoc tralaticium est,is common, old,Cic. Fam. 3, 8, 4: animalia (quaedam alicubi) non nasci, translaticium: invecta emori, mirum,Plin. 10, 29, 41, § 76; 7, 5, 4, § 39: nostri enim haec tralaticia, the ordinary course of affairs, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 5, 2.
* Tropical, metaphorical, Varr. L. L. 6, 7, §§ 55 and 64 Müll.—Adv.: translātīcĭē, slightly, carelessly, negligently, Dig. 37, 14, 1; 48, 16, 1; 36, 1, 55.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary