Lewis Short
tractātus (noun M) : tracto
* A touching, handling, working.
* Lit. (rare; not in Cic.): nucum,Plin. 15, 22, 24, § 87: plantae tractatu mansuescunt ut ferae,id. 17, 10, 12, § 66: tofacea aspera tractatu,id. 17, 7, 4, § 44.
* Trop., a handling, management, treatment (class.; esp. freq. in Quint.): artium (corresp. to the preced. tractantur), * Cic. de Or. 3, 23, 86: asperiorum tractatu rerum atteruntur (ingenia),Quint. 8, prooem. § 2; so, artis hujusce,id. ib. § 5: communis locorum,id. 12, 8, 2: temporis,id. 5, 10, 42: troporum,id. 1, 8, 16: aequi bonique,id. 12, 1, 8; 12, 2, 3: judicialis officii,Gell. 14, 2, 20; Vell. 2, 94, 4.—In plur.: tractatus omnes,Quint. 7, 6, 12: legales,id. 3, 8, 4.
* Esp., of mental handling. reflection, consideration: de copiis expensisque,Veg. Mil. 3, 3; Dig. 19, 5, 5: si cognitio prolixiorem tractatum habeat,ib. 36, 1, 3: in tractatu habere,Lact. Mort. Pers. 48, 2.
* A consultation, discussion: cum tractatu habito societas coïta est,Dig. 17, 2, 32:diu multumque tractatu inter nos habito,Cypr. Ep. 3, 3.
* Transf., in concr.
* A treatise, tractate, tract: separatim toto tractatu sententia ejus judicanda est,Plin. 14, 4, 5, § 45.
* In eccl. Lat., a sermon, homily: tractatus populares, quos Graece homilias vocant,Aug. Haeres. 4 praef.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary