(adverb) : tŏtĭens or tŏtĭes, tot
* So often, so many times, as often, as many times.
* With a corresp. quotiens: totiens, quotiens praescribitur, Paeanem citare,Cic. de Or. 1, 59, 251: neque quotiens verbum aliquod est scribendum nobis, totiens, etc.,id. ib. 2, 30, 130: illud soleo mirari, non me totiens accipere tuas litteras, quotiens a Quinto mihi fratre afferantur,Cic. Fam. 7, 7, 1: quotienscumque dico, totiens mihi videor, etc.,id. Clu. 18, 51.
* With quot: moverat eum subeunda dimicatio totiens, quot conjurati superessent,Liv. 2, 13, 2.
* Absol.: tot praetores in Siciliā fuerunt: totiens apud majores nostros Siculi senatum adierunt, totiens hac memoriā,Cic. Verr. 2, 2, 60, § 146: velim mihi ignoscas, quod ad te scribo tam multa totiens,id. Att. 7, 12, 3: qui pro republicā seditiosum civem totiens compescuisset,Quint. 11, 1, 40: quos ego sim totiens jam dedignata maritos,Verg. A. 4, 536: ter die claro totiensque gratā Nocte,Hor. C. S. 23; Sen. Q. N. 6, 1, 2; Tac. A. 12, 60.