tībĭa (noun F) :
* The large shin-bone, tibia (cf. sura).
* Lit.: alterum (os) a priore parte positum, cui tibiae nomen est,Cels. 8, 1 fin.: et in crure (recedit) tibia a surā,id. 8, 11.
* In gen., the shin-bone, shin, leg: posse fieri ut genu esset aut tibia aut talus,Plin. Ep. 1, 20, 15: sinistram fregit tibiam,Phaedr. 5, 7, 8.
* Transf., a pipe, flute (orig. made of bone; syn. fistula): age tibicen, refer ad labias tibias,Plaut. Stich. 5, 4, 41: si tibiae inflatae non referant sonum,Cic. Brut. 51. 192: quemadmodum tibicen sine tibiis canere non possit,id. de Or. 2, 83, 338: et fidibus et tibiis canere,Quint. 1, 10, 14: cantus tibiarum,id. 1, 11, 7: tibia digitis pulsata canentum,Lucr. 4, 585: modulate canentes tibiae,Cic. N. D. 2, 8, 22: septenarios ad tibiam fundere,id. Tusc. 1, 44, 107: ubi curva choros indixit tibia Bacchi,Verg. A. 11, 737: biforem dat tibia cantum,id. ib. 9, 618: tibia non ut nunc orichalco vincta tubaeque Aemula, sed tenuis simplexque,Hor. A. P. 202: Phrygio curva sono,Tib. 2, 1, 86: sub cantu querulae tibiae,Hor. C. 3, 7, 30: acris,id. ib. 1, 12, 1: Berecyntia,id. ib. 3, 19, 19; 4, 1, 23: sonante mixtum tibiis carmen lyra,id. Epod. 9, 5: adunco tibia cornu,Ov. M. 3, 533: infracto Berecynthia tibia cornu,id. ib. 11, 16: longa,id. F. 6, 698: scienter tibiis cantasse, Nep. praef. 1; id. Epam. 2, 1: dextera tibia alia quam sinistra, perh. treble and bass pipes, Varr. R. R. 1, 2, 15; cf.: modos fecit Flaccus Claudii filius; tibiis paribus dextris et sinistris, i. e. at first with a pair of treble and then with a pair of bass pipes, Didasc. Ter. And.; cf.: acta primum tibiis imparibus, deinde duabus dextris, id. Heaut.; v. Serv. ad Verg. A. 9, 618; and v. Dict. of Antiq. s. v.—Prov.: paene apertis, ut aiunt, tibiis,from all the holes, with a loud voice,Quint. 11, 3, 50 Spald.