Lewis Short
(adjective) : testāmentārĭus, a, um, id.
* Of or belonging to wills, testamentary.
* Adj.: (lex) Cornelia,Cic. Verr. 2, 1, 42, § 108: adoptio,by will,Plin. 35, 2, 2, § 8: hereditates,Dig. 50, 16, 130.
* Subst.: testā-mentārĭus, ii, m.
* Ingen., one who draws up a will: si testamentarius contra voluntatem testatoris condicionem detraxit. Dig. 28, 5, 9, §§ 3 and 6; 29, 6, 1; 36, 1, 3 fin.
* In a bad sense, one who forges a will, Cic. Sest. 17, 39; id. Off. 3, 18, 73.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary