(adverb) : tĕmĕrē (ante-class. collat. form tĕ-mĕrĭter, Enn. ap. Prisc. p. 1010 p.; Att. ap. Non. 516, 5; Trag. Fragm. v. 96 Rib.), Sanscr. tamra, darkening; timira, dark; hence, blindly; cf.: timor, temeritas
* By chance, by accident, at random, without design, intent, or purpose, casually, fortuitously, rashly, heedlessly, thoughtlessly, inconsiderately, indiscreetly, etc. (cf.: forte, fortuito).
* In gen.
* With forte (cf. Hand, Turs. II. p. 731 sq.): quam saepe forte temere Eveniunt, quae non audeas optare,Ter. Phorm. 5, 1, 30; cf. Liv. 41, 2, 7: pepulere ut forte temere in adversos montes agmen erigeret,id. 2, 31, 5: rideant licet quibus forte temere humana negotia agi persuasum est,Curt. 5, 11, 10: nisi ista casu nonnumquam forte temere concurrerent,Cic. Div. 2, 68, 141; Liv. 23, 3, 3; 39, 15, 11: forte, temere, casu aut pleraque fierent aut omnia, etc.,Cic. Fat. 3, 6.
* In partic.
* Alone: non temere confirmare,Cic. Font. 1, 1: non temere scribere,id. Fam. 4, 13, 5: (oracula) partim effutita temere,id. Div 2, 55, 113; ne quid de se temere crederent,Sall. C. 31, 7: numquam temere tinniit tintinnabulum,Plaut. Trin 4, 2, 162. sub pinu jacentes sic temere, Hor. C. 2, 11, 14, cf.: temere insecutae Orphea silvae,id. ib. 1, 12, 7: temere errare in vallibus,at random,Ov. F 6, 327: saxa temere jacentia, Liv 9, 24, 6.—Comp.: temerius, Att. ap. Non 178, 23.
* Non or haud temere est, it is not mere chance, it is not for nothing, there is a meaning in it: non temere est, quod corvus cantat mihi nunc ab laevā manu,Plaut. Aul. 4, 3, 1; so, non temere est,Ter. Heaut. 4, 1, 7; id. Eun. 2, 2, 59; id. Phorm. 5, 8 (9), 9: haud temere est, Enn. ap. Serv ad Verg. A. 9, 329 (Ann. v. 473); Verg. A. 9, 375; Liv. 1, 59, 6.
* Non temere, not easily, = non facile: rapidus fluvius est hic, non hac temere transiri potest,Plaut. Bacch. 1, 1, 52; hoc temere numquam amittam ego a me, Ter Phorm. 4, 5, 2: an temere quicquam Parmeno praetereat, quod facto usus sit?id. Hec. 5, 4, 38. qui hoc non temere nisi libertis suis deferebant, Cic. Q. Fr. 1, 1, 4, § 13 non temere adire, Caes. B. G. 4, 20 patres quoque non temere pro ullo aeque adnisi sunt, Liv. 2, 61, 4; non temere incerta casuum reputat, quem fortuna numquam decepit,id. 30, 30, 11; Quint. 1, 3, 3: si negabimus temere famam nasci solere,Auct. Her. 2, 8, 12: non temere a me Quivis ferret idem,Hor. Ep. 2, 2, 13; vatis avarus Non temere est animus,id. ib. 2, 1, 120: nec sibi quivis temere arroget artem,id. S. 2, 4, 35; Suet. Tit. 6; 8; Dig. 50, 17, 64; so also: nullus dies temere intercessit, quo non ad eum scriberet,Nep. Att. 20, 2.