tectum (noun N) : tego.
* Lit., a covering.
* A roof: quojus (villae) Deturbavit ventus tectum ac tegulas,Plaut. Rud. prol. 78: de tecto deturbavit tegulas,id. ib. 1, 1, 5. tecta domorum, Lucr. 2, 191; Cic. Q. Fr. 3, 1, 4, § 14: firma tecta in domiciliis habere,id. Brut. 73, 257; cf.: disturbata porticus Catuli, quae ad tectum paene pervenerat,id. Att. 4, 3, 2: hic se praecipitem tecto dedit,Hor. S. 1, 2, 41: culmina tecti,Verg. A. 2, 695: tecti a culmine,Ov. M. 12, 480.
* Transf., a roofed building for dwelling in, a roof, house, dwelling, abode; a cover, shelter, quarters, etc. (freq. and class.; cf.: prosa, ut mucronem pro gladio, et tectum pro domo recipiet, etc.,Quint. 8, 6, 20; syn.: domus, aedes, habitatio): recipe me in tectum,Plaut. Rud. 2, 7, 16; cf.: exercitus tectis ac sedibus suis recipere,Cic. Agr. 2, 33, 90: ne tecto recipiatur ... qui non, etc.,Caes. B. G. 7, 66; Nep. Att. 13, 2: exercitatissimi in armis, qui inter annos XIV. tectum non subissent,Caes. B. G. 1, 36: milites in tecta Gallorum contegit, Auct. B. G. 8, 5: vos, Quirites, in vestra tecta discedite,Cic. Cat. 3, 12, 29: tectis, juvenes, succedite nostris,Verg. A. 1, 627: ejusmodi conjunctionem tectorum oppidum vel urbem appellaverunt,Cic. Rep. 1, 26, 41; id. Att. 5, 16, 3: tum erat ager incultus sine tecto: nunc est cultissimus cum optimā villā,id. Rosc. Com. 12, 33: si vacuum tepido cepisset villula tecto,Hor. S. 2, 3, 10: pars densa ferarum Tecta rapit silvas,Verg. A. 6, 8: columba plausum Dat tecto ingentem,id. ib. 5, 216: solidis Clauditur in tectis,i. e. in prison,Ov. M. 3, 697: sed quercus tecta cibumque dabat,id. A. A. 2, 622: dolos tecti ambagesque resolvit, i. e. of the Labyrinth, Verg. A. 6, 29: sub tecta Sibyllae,id. ib. 6, 211.