Lewis Short
(verb) : tābĕfăcĭo, fēci, 3, tabes-facio
* To melt, dissolve.—Trop.: tabefac audaciam virtutis eorum,Vulg. 1 Macc. 4, 32: vigilia honestatis tabefaciet carnes,subdue,id. Ecclus. 31, 1.—Hence, Part.: tābēfactus, a, um, melted, dissolved (post-class.): tabefactis nivibus,Sol. 2 med.: cadaver in suo sanguine,Vulg. Jud. 14, 14.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary