Lewis Short
(verb) : sustento, āvi, ātum, 1, sustineo
* To hold up or upriqht, to uphold, support, prop, sustain (syn. sustineo).
* Lit. (only poet. and in post-Aug. prose): multos per annos Sustentata ruet moles et machina mundi,Lucr. 5, 96: Hercule quondam Sustentante polum, Claud. Laud. Stil. 2, 143: Alcanor fratrem ruentem Sustentat dextrā,Verg. A. 10, 339: in Tiberim abjectum,Plin. 8, 40, 61, § 145: naufraga sustentant ... vela (i. e. navem) Lacones,Claud. B. Gild. 222; cf.: aegre seque et arma sustentans,Curt. 8, 4, 15.
* To bear, wear: catenas,Vop. Aur. 34.
* Trop., to keep up, uphold, sustain, maintain, support, bear, uplift, preserve (class. and freq.).
* In gen.: exsanguem jam et jacentem (civitatem),Cic. Rep. 2, 1, 2; cf.: rem publicam,id. Mur. 2, 3: imbecillitatem valetudinis tuae sustenta et tuere,id. Fam. 7, 1, 5: valetudo sustentatur notitiā sui corporis,id. Off. 2, 24, 86; Vell. 2, 114, 1: Terentiam, unam omnium aerumnosissimam, sustentes tuis officiis,Cic. Att. 3, 23, 5: tu velim tete tuā virtute sustentes,id. Fam. 6, 4, 5: me una consolatio sustentat, quod, etc.,id. Mil. 36, 100: per omnis difficultates animo me sustentavi,Quint. 12, prooem. § 1: litteris sustentor et recreor,Cic. Att. 4, 10, 1; cf.: praeclarā conscientiā sustentor, cum cogito, etc.,id. ib. 10, 4, 5: Pompeius intellegit, C. Catonem a Crasso sustentari,id. Q. Fr. 2, 3, 4: jurisconsultus, non suo artificio sed alieno sustentatus,id. de Or. 1, 56, 239: amicos suos fide,id. Rab. Post. 2, 4: si qua spes reliqua est, quae fortium civium mentes cogitationesque sustentet,id. Fl. 2, 3: spes inopiam sustentabat,Caes. B. C. 3, 49: res publica magnis meis laboribus sustentata,Cic. Mur. 2, 3: Venus Trojanas sustentat opes,Verg. A. 10, 609: multa virum meritis sustentat fama tropaeis,upholds,id. ib. 11, 224: Arminius manu, voce, vulnere sustentabat pugnam,kept up, maintained,Tac. A. 2, 17: aciem,id. ib. 1, 65 fin.; id. H. 2, 15.
* In partic.
* To support, sustain, maintain, preserve by food, money, or other means: familiam,Ter. Ad. 3, 4, 36: cum esset silvestris beluae sustentatus uberibus,Cic. Rep. 2, 2, 4: idem (aër) spiritu ductus alit et sustentat animantis,id. N. D. 2, 39, 101: qui se subsidiis patrimonii aut amicorum liberalitate sustentant,id. Prov. Cons. 5, 12: eo (frumento) sustentata est plebs,Liv. 2, 34, 5: sustentans fovensque,Plin. Ep. 9, 30, 3: saucios largitione et curā,Tac. A. 4, 63 fin.: animus nullā re egens aletur et sustentabitur isdem rebus, quibus astra sustentantur et aluntur,Cic. Tusc. 1, 19, 43; cf.: furtim rapta sustentat pectora terra,refreshes,Stat. Th. 6, 875: parsimoniam patrum suis sumptibus,Cic. Cael. 16, 38: tenuitatem alicujus,id. Fam. 16, 21, 4: egestatem et luxuriem domestico lenocinio sustentavit,id. Red. Sen. 5, 11: Glycera venditando coronas sustentaverat paupertatem,Plin. 35, 11, 40, § 125; cf.: ut milites pecore ex longinquioribus vicis adacto extremam famem sustentarent,Caes. B.G. 7, 17.—Mid.: mutando sordidas merces sustentabatur,supported himself, got a living,Tac. A. 4, 13; for which in the act. form: Ge. Valuistin' bene? Pa. Sustentavi sedulo, I have taken good care of myself, have kept myself in good case, Plaut. Stich. 4, 2, 8; cf. impers. pass.: Ge. Valuistin' usque? Ep. Sustentatum'st sedulo, id. ib. 3, 2, 14.
* To keep in check, hold back, restrain: milites, paulisper ab rege sustentati, paucis amissis profugi discedunt,Sall. J. 56, 6; cf. aciem, Auct. B. Afr. 82: aquas, Auct. Cons. Liv. 221.
* To bear, hold out, endure, suffer (rare but class.; syn.: fero, patior): miserias plurimas,Plaut. Capt. 5, 1, 3: moerorem doloremque,Cic. Pis. 36, 89. —Absol. (sc. morbum), Suet. Tib. 72: procellas invidiae,Claud. in Eutr. 1, 265: aegre is dies sustentatur,Caes. B. G. 5, 39: quorum auxiliis atque opibus, si qua bella inciderint, sustentare consuerint,id. ib. 2, 14 fin.—Impers. pass.: aegre eo die sustentatum est,a defence was made,Caes. B. G. 2, 6: hostem,Tac. A. 15, 10 fin.: bellum,Vell. 2, 104, 2: impetus legionum, Auct. B. Hisp. 17, 3. — Absol.: nec, nisi in tempore subventum foret, ultra sustentaturi fuerint,Liv. 34, 18, 2.
* To put off, defer, delay (Ciceron.; syn. prolato): rem, dum, etc.,Cic. Fam. 13, 64, 1: aedificationem ad tuum adventum,id. Q. Fr. 2, 7: id (malum) opprimi sustentando ac prolatando nullo pacto potest ... celeriter vobis vindicandum est,id. Cat. 4, 3, 6; cf. Ov. R. Am. 405.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary