LAT

suspirium

download
JSON

Lewis Short

suspīrĭum (noun N) : id.
* A deep breath, a sighing, sigh.
* Lit. (class.): suspirium alte petere,Plaut. Cist. 1, 1, 58: traxit ex intimo ventre,id. Truc. 2, 7, 41: crebrum suspirium,Col. 6, 14, 2: si quis est in rerum naturā sine sollicitudine, sine suspirio, * Cic. Tusc. 4, 34, 72: idque ab exercitu cum suspirio videretur, Spart. Pers. 11.— Plur.: quos numquam pungunt suspiria,Prop. 3, 8 (4, 7), 27: repetere,Tib. 3, 6, 61: ducere,Ov. M. 1, 656: ducere ab imo Pectore,id. ib. 10, 402; 2, 125; 2, 774; 9, 537: cessant,Mart. 10, 13, 19.—Of animals, Mart. 1, 110, 9.
* As a disease, shortness of breath, asthma (post-Aug. and very rare): morbus, qui satis apte dici suspirium potest,Sen. Ep. 54, 1: suspirio laborare,Col. 7, 5 fin.; Veg. Vet. 1, 10 fin.; 1, 38, 4.
* Transf., in gen., a breathing, breath, respiration (in post-Aug. poetry): nec dat suspiria cursus Vulneris,Luc. 9, 928; 4, 328; Sil. 11, 221.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary
memory