Lewis Short
suspendĭum (noun N) : suspendo
* A hanging of one's self, a hanging (class.), Plaut. Cas. 1, 23: utinam me Divi adaxint ad suspendium,id. Aul. 1, 1, 11: injuriae remedium morte ac suspendio quaerere,Cic. Verr. 2, 3, 56, § 129: suspendio vitam finire,Suet. Aug. 65: suspendio interemptus,Plin. 28, 1, 2, § 71 et saep.—Plur.: praebuit illa arbor misero suspendia collo,Ov. Am. 1, 12, 17: proscriptiones miserorumque suspendia,Amm. 19, 11, 3.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary