LAT

Lewis Short

(verb) : sup-pīlo (subp-), no
* Perf., ātum, 1, pilus, to steal underhand, to filch, pilfer, purloin; with pers. object, to rob, strip, pluck, fleece (ante-class.): suffuror suppilo, Plaut. Truc. 2, 7, 15: pallam alicui,id. Men. 5, 1, 40: mihi aurum et pallam ex arcis,id. ib. 5, 2, 52: suppiles clam domi uxorem tuam?id. As. 4, 2, 6: aliquem,id. ib. 5, 2, 38; Pompon. ap. Non. 13, 2; Caecil. ib. 12, 33.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary
memory