LAT

suppetiae

download
JSON

Lewis Short

sup-pĕtĭae | subp- (noun F) : (), , suppeto
* That which comes to aid one, aid, assistance, succor (ante-class. and post-Aug.; used only in nom. and acc.; syn.: auxilium, subsidium): auxilia mihi et suppetiae sunt domi,Plaut. Ep. 5, 2, 12: non metuo meae quin uxori latae suppetiae sient,id. Am. 5, 1, 54; id. Ep. 5, 1, 52; id. Mil. 4, 2, 62; id. Rud. 3, 2, 10; 4, 4, 39; id. Men. 5, 7, 14; Suet. Vesp. 4: piscibus ad suppetias uti,App. Mag. p. 299, 33: suppetias ferre,Amm. 16, 4, 3; App. M. 6, p. 184, 39.—The acc. suppetias sometimes occurs with verbs of motion for ad suppetias (to go, come, send, etc.), to any one's assistance: nae tibi, suppetias tempore adveni modo,Plaut. Men 5, 7, 31: venire, Auct. B. Afr. 5: proficisci,id. ib. 25: ire,id. ib. 39: occurrere,id. ib. 66; 68: accurrere,App. M. 9, p. 234.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary
memory