suppĕdĭto (subp-), āvi, ātum, 1
* V. freq. n. and a. [perh. for suppetito, from suppeto].
* Neutr., to be fully supplied or in abundance, to be at hand, be in store: unde Flumina suppeditant?Lucr. 1, 231: omnis apparatus ornatusque dicendi facile suppeditat,Cic. de Or. 3, 31, 124: P. Cethegus, cui de re publicā satis suppeditabat oratio,id. Brut. 48, 178: undique mihi suppeditat quod pro M. Scauro dicam,id. Scaur. 23, 46: innumerabilitas suppeditat atomorum,id. N. D. 1, 39, 109: quod multitudo suppeditabat,Liv. 6, 24, 2: quoad tela suppeditarunt,id. 30, 25, 7: ne chartam quidem tibi suppeditare,Cic. Fam. 7, 18, 2: cui (Torquato) si vita suppeditavisset,if he had lived,id. Brut. 70, 245; 27, 105; 32, 124; id. Phil. 3, 6, 15; cf. suppeto, I.: nec consilium, nec oratio suppeditat, i e. I have neither sentiments nor terms, Liv. 28, 27, 3.— Poet., with subj.-clause: dicere suppeditat,it is easy to say,Lucr. 3, 731.
* Transf.
* Act., to give, furnish, afford, supply, or procure in abundance (freq. in Cic.; syn.: praebeo, suggero, ministro).
* To be enough or sufficient, to suffice: parare ea, quae suppeditent et ad cultum et ad victum,Cic. Off. 1, 4, 12: Pometinae manubiae, quae perducendo ad culmen operi destinatae erant, vix in fundamenta suppeditavere,Liv. 1, 55, 7: labori suppeditare, to be fit for or equal to, to be a match for, Plaut. As. 2, 4, 17; cf.: ut (Thais) tuo amori suppeditare possit sine sumpto suo,devote herself to you,Ter. Eun. 5, 8, 46.
* With acc.: luxuriae sumptus suppeditare ut possies,Plaut. As. 4, 2, 10: sumptum,Cic. Agr. 2, 13, 32: tributo sumptus suppeditari,Liv. 23, 48, 7: cibos,Cic. Leg. 2, 27, 67: quibus (fistulis) aqua suppeditabatur templis,id. Rab. Perd. 11, 31: pecunias,id. Q. Fr. 2, 2, 3: merces,Cic. Verr. 2, 2, 3, § 6: frumentum,id. ib. 2, 3, 74, § 172: rem frumentariam alicui ex provinciis,id. Att. 8, 1, 2: res eas, quibus ager Campanus coleretur,id. Agr. 2, 32, 88: tutum perfugium otio et tranquillum ad quietem locum,id. Rep. 1, 4, 8: multa ad luxuriam invitamenta,id. ib. 2, 4, 8: fabulas poëtis,id. N. D. 2, 24, 63: ipsis pecuniam,Nep. Alcib. 8, 1: tela,Sil. 10, 137: suppeditabit nobis Atticus noster e thesauris suis quos et quantos viros!Cic. Fin. 2, 21, 67. —With an abstr. object: aliquis deus suppeditans omnium rerum abundantiam et copiam,Cic. Lael. 23, 87: oratoribus et poëtis mirabilem copiam dicendi,id. Top. 18, 67: praecepta nobis (patria),Lucr. 3, 10: varietatem tibi in scribendo,Cic. Fam. 5, 12, 4: hortorum amoenitatem mihi (domus),id. Q. Fr. 3, 1, 4, § 14: ut, quocumque haec (voluptas) loco suppeditetur, ibi beate queant vivere,id. Tusc. 5, 37, 108.
* With obj.-clause: Ciceroni meo suppeditabis quantum videbitur,Cic. Att. 14, 17, 5. — ( γ ) Absol.: alicui sumptibus,Ter. Heaut 5, 1, 57: quod Ciceroni suppeditas, gratum,Cic. Att. 14, 20, 3. — ( δ ) Impers. pass.: quod res curae tibi est, ut ei (Ciceroni) suppeditetur ad usum et cultum copiose,Cic. Att. 14, 11, 2.