Lewis Short
(verb) : super-vīvo, xi, ĕre
* To outlive, survive (post-Aug.; cf. supersum); with dat.: Olympias non diu filiis supervixit,Just. 28, 3, 3: gloriae suae triginta annis,Plin. Ep. 2, 1, 2: expeditioni superfuit et supervixit,Flor. 2, 2, 14; Spart. Had. 15; App. M. 1, p. 108, 27; 4, p. 147, 22.—Absol., Suet. Caes. 89; Vulg. Exod. 21, 21; Amm. 18, 3, 5.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary