Lewis Short
(verb) : suf-fīgo (subf-), xi, xum, 3
* To fasten beneath or below, to fasten or fix on, to affix (rare but class.): ecce aedificat: columnam mento suffigit suo,Plaut. Mil. 2, 2, 54 Ritschl N. cr.: antennae suffixit lintea,Luc. 9, 328: aureis clavis crepidas,Plin. 33, 3, 14, § 50: janua suffixa tigillo,Cat. 67, 39: trabes multo auro,Sen. Hippol. 497: cruci suffixus, * Cic. Pis. 18, 42: aliquem cruci,Vell. 2, 42 fin.; Suet. Caes. 74; Paul. Sent. 5, 23, 15: patibulo,Just. 22, 7, 8: patibulis,id. 30, 2, 7; App. M. 10, p. 244, 18: aliquem in cruce,Cat. 99, 4; Hor. S. 1, 3, 82; Auct. B. Afr. 66: aliquem in crucem,Just. 18, 7, 15: caput Galbae hastā suffixum,stuck upon a spear,Suet. Galb. 20; cf. Tac. H. 1, 49: spolia in suggestu fori,Flor. 1, 11: dona postibus,App. M. 6, p. 174.—Trop.: novos stimulos dolori,Sen. Phoen. 206.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary