sūcus | succus (noun M) : (), (collat. form
* Gen. sing. sucūs, Isid. 17, 9, 28; gen. plur. sucuum, App. M. 10, p. 244, 32), m. sugo, juice, moisture, sap (class.; cf.: liquor, latex).
* Lit.
* In gen.: stirpes ex terrā sucum trahunt,Cic. N. D. 2, 47, 120: sucus ex intestinis et alvo secretus a reliquo cibo,id. ib. 2, 55, 137: cochleae suo sibi suco vivunt,Plaut. Capt. 1, 1, 13: ambrosiae suco saturi (equi solis),Ov. M. 2, 120; so, ambrosiae,Verg. A. 12, 419: uvae,Tib. 1, 10, 47; 4, 2, 16: sucus nuci expressus,Plin. 12, 28, 63, § 135 et saep.: corpus suci plenum,i. e. plump,Ter. Eun. 2, 3, 27: facies suci palaestrici plena,App. Mag. p. 315, 14.—Of other liquids: garo (mixtum) de sucis piscis Hiberi,Hor. S. 2, 8, 46: corpora suco pinguis olivi Splendescunt,oil,Ov. M. 10, 176: aluntur bubuli lactis suco,Plin. 8, 14, 14, § 37: inbui lactis sucos,id. 8, 32, 50, § 112: ratio faciendi (unguenti) duplex, sucus et corpus: ille olei generibus fere constat, hoc odorum,id. 13, 1, 2, § 7: vini,id. 23, praef. 2, § 2: candidus ovi,Ser. Samm. 1052.
* Trop., strength, rigor, energy, spirit: sucus ac sanguis (civitatis),Cic. Att. 4, 16, 10: ingenii, Quint. prooem. § 24.
* Transf., the taste of any thing, flavor: sucum sentimus in ore, cibum cum Mandendo exprimimus,Lucr. 4, 615 sq. (cf. χυμός): ova suci melioris,Hor. S. 2, 4, 13: Picenis cedunt pomis Tiburtia suco,id. ib. 2, 4, 70: celantia sucum,id. ib. 2, 8, 28: cantharus ingratus suco,Ov. Hal. 103.
* Esp., of the vigor of a discourse, spirit, life: ornatur oratio ... suco suo,Cic. de Or. 3, 25, 96: sucus ille et sanguis incorruptus usque ad hanc aetatem oratorum fuit,id. Brut. 9, 36: orationis subtilitas etsi non plurimi sanguinis est, habeat tamen sucum aliquem oportet,id. Or. 23, 76: omnes etiam tum retinebant illum Pericli sucum,id. de Or. 2, 22, 93: historia quoque alere orationem quodam uberi jucundoque suco potest,Quint. 10, 1, 31.